woensdag 30 november 2011

Zjef Naaijkens en Loutje Bosch

De complimenten aan Zjef Naaijkens.
Hij heeft een boek geschreven, voor mij vooralsnog een droom.
Het heet "Zout bier in de Den Egelantier".
Kado op de laatste dag vh bezoek van Zjef en Loutje aan Saily.
En inderdaad, Dirk, ik las het in één ruk uit...
Het roept veel herinneringen op.
Odulphus waar we in 1968 een schoolparlement oprichtten.
De groenpaarse beleving van Pink Floyd in Ahoy in 1971.
Het bezoek bij de famille Naaijkens aan de rand van Parijs in 1971, toevallige ontmoeting aan de Seine; Erik et moi mochten overnachten in het schoolgebouwtje waar de familie Naaijkens de zomervakantie verbleef met zwembad en schildersklussen, die wij niet toen gezien hebben...
De spektakels vd Zomerfeesten en de enorme Bikse Fiste.
Het wonderlijke smullen van Rampenplan in Dodewaard.
De akties Stop de Neutronenbom in Doel en Mol.
De nacht tegen Van Agt in het Amsterdamse bos, een ingeslapen zootje ongeregeld dat tot leven gewekt werd door de Veulpoepers bij het krieken vd dag; ik zie ons nog gaan in rijen, 2 emmertje water halen...
De strijd rondom de Lieve Hemel, top openjongerenecentrum...
John Den Hertog achter het vuur vd barbecue...
Cafe Den Egelantier, Noorderligt, Leyparkfestivals...
Het daaansendaansendaansen met Houdoe en de Poepers...
Tot de morgen komt...

De bevlogen jaren van weleer.
En toch blijft het smeulen, het vuur vd rechtvaardigheid, de strijd tegen de ongelijkheid.
Ook nu, vooral nu, in deze tijd die nog steeds geen vrede kent, geen gelijkheid voor iedereen. Bots zong het ook. Het zijn de kapitalisten, die de wereld nu wederom lijken te breken met woekerrentes (140% aan Griekenland voor een 2jaarse lening!!). Het zijn de kapitalisten, de bankiers en de rijkaards die nu de schuldeisers zijn door te veel en te makkelijk te hebben geleend! En het volk mag boeten voor de fouten vd politici en de verkopers, de mooipraters van leningen en schuldenlasten. Waar blijven de kwijtscheldingen en de vereffeningen?? Tegenover al die schulden staan schuldeisers, die best in grote delen hun verlies kunnen nemen!
Wanneer gaat dat komen??

Dat gevoel van onrecht komt boven met Zjefs boek.
Hij blijft gelukkig vrolijk voort gaan met zijn vrouw Loutje Bosch.
Samen koken, zingen, musiceren, theater produceren én uitvoeren...
Het was buitengewoon gezellig hen te mogen ontvangen in Sailly.
Om middernacht kwam de bombardon en de fluit tevoorschijn.
De complimenten aan Zjef en Loutje samen voor hun samenspel.
Ter gelegenheid van Erik en Eefje, just married, verandafeest.
Niet de hele buurt was amused... 't was wel feest!

Zjef sprak daar op 23 augustus in diep gesprek rondom de vraag waar het allemaalom gaat in dit leven, de ware woorden:
"Het leven is zo simpel; het begint en het eindigt.
En wij zitten er tussen in."
Voor al uw theaterpartijtjes en musicale festiviteiten:
zie eens naar Zjef en Loutje.
www.raakveld.nl en www.louterprodukties.com

maandag 28 november 2011

Wees kritisch, maar leer te luisteren.

Een boekje van Dom Miguel Ruiz passeert hier vaak de tafel en de gesprekken: De vier inzichten. Op 29 juli heb ik hierover geblogd.
1. Wees onberispelijk in je woorden
2. Vat niets persoonlijk op
3. Ga niet uit van veronderstellingen
4. Doe altijd je best
Zo luidt het Tolteekse recept om een gelukkig en vrij mens te zijn.

Nu zie ik in de Happinez dat er nog een 5e inzicht is:
Wees kritisch, maar leer te luisteren.

Het nieuwste boek van Dom Miguel Ruiz attendeert op de persoonlijke droom die mensen hebben. Door goed te luisteren toon je respect voor de droom die de ander heeft gecreëerd. Je hoeft het er niet mee eens te zijn. Wat je aanspreekt kun je gebruiken om je leven verder vorm te geven.
"Als je de verhalen van nadere mensen kunt begrijpen en zij begrijpen de jouwe, dan kunnen jullie samen de allermooiste dromen creëren."
Zonsondergang in Monte Gordo...
Dromen over dromen...

zondag 27 november 2011

Aleph

Vorige zondag mis in de dorpskerk van Monte Gordo.
Prachtige zang en heel veel woorden in het Portugees.
Deze zondagmorgen in de tuin vh hotel kikkerconcert.
In een bassin als in Sailly, vol met riethalmen en stromend water.
De meeuwen bleven hoog krijsen en de zee klotste tegen het strand.
Tijd voor boeken met pauzes voor fietstocht en strandwandeling.
Windstilte voor de ziel van Joke Hermsen, dagboek voor 3 weken.
De pianoman van Bernlef voor deze middag, spreken is goud, jawel!
Yvonne Kroonenburg, alle mannen willen maar één ding: gelijk hebben!

Het 17e boek van Coelho gelezen, de Aleph, de "Qi".
De Braziliaan die schrijft in het Portugees, alom vertaald.
Zijn Aleph aangekondigd met "elk moment is een nieuw begin".
Een reis met de Trans Siberië Express, onderweg in verandering.
"Expermenteer. Ontdek. Geloof in dromen. Blijf vragen stellen..."

Twee zinnen sprongen er voor me uit.
"De ware wijsheid bestaat uit het respecteren van de eenvoudige dingen, want die kunnen ons daar brengen waar we vanuit onze behoefte heen moeten."
"Waar het om gaat is te weten waanneer je moet stoppen."

Steeds komt er een moment van genoeg geëxperimenteer.
Dan past bezinning, rust, hier en nu...

zaterdag 26 november 2011

stap voor stap

goed, beter, best, allerbest, allerallerbest...
da's de sfeer van deze jaren... meer, meest, allermeest...

Waarom leef je in Frankrijk is me veel gevraagd.
Dan zeg ik pour l'espace et tranquillité, voor de rust en ruimte.
De sfeer van ont haasten en ont moeten, voor hier en nu leven.

In Nederland had ik welhaast altijd het gevoel te laat te zijn.
Als ik opstond moest ik al meer doen dan ik gedaan kon krijgen.
De hele dag een gevoel van gejaagdheid, voort, meer, beter....
Veel stressen, tegen burn-out aan voort, op het randje....
We jagen op, we worden opgejaagd of we laten ons opjagen, zoiets...

Telkens in Maastricht gearriverd zien we na 650 km het 1e stoplicht.
En vervolgens niet zelden één lange file naar het noorden...
Druk, vol op de weg, vaak snel, sneller, snelst...

Allez, dit speelde door mijn hoofd terwijl het hier zo kalm is.
Een luie rommelmarkt op de boulevard, de zaterdagmarkt.
Veel koper, aardewerk... scouts verkopen, buitenlanders kopen...
We vinden weer iets van onze gading, engeltjes om door te geven...
Tja, die engeltjes kunnen we goed gebruiken.
Want we leren met vallen en opstaan én veel struikelen.
Dat gebeurde me hier de eerste week, veelvuldig net niet vallen...
Dat gebeurde Marleen deze week over het enige opstakel op de weg.
Die dame gisteren bij het zwembad struikelde over dat ene steentje.
Het mag, kan ook langzamer, rustiger, bedachtzamer, stap voor stap.

vrijdag 25 november 2011

meer en beter of minder en genoeg

De kranten vandaag staan vol van de economische malaise.
Algemene nationale staking in Portugal gisteren, veldslagen.
Hier zei de ober dat hij door moest, gebaar wijsvinger/duim.
Het kamermeisje zei: good boss here, en bleef lachend voortgaan.
De reisbegeleidster zei: het is wanhoop vd Portugezen.
Het volk aan de onderkant moet inleveren, boeten voor de overdaad.

Het moet al 40 jaar lang meer en beter, grotere omzet, meer winst.
Dat betekent meer mensen in de stress, allen de sterksten blijven.
De bankiers en bazen toucheren en floreren, de economie groeit!
En langzaam gaat de meer-en-meer motor haperen, de groei valt stil.
Over the hill blijkt het over de top te zijn en gaat de weg terug.
Naar een recessie, 3% terug in national produkt het komend jaar...

Dat doet zeer voor de minima, 20% leeft onder de € 500 per maand.
Toch zien we de Portugezen aktief blijven, vissers, handelaars...
Er wordt gewerkt aan straat en groen, voor toeristen en elkaar...

Het dondert en bliksemt in Europa rondom schulden en de euro...
Met elkaar op jacht naar meer liepen we vast in ons systeem...

Kunnen we accepteren, inzien, dat het beter kan zijn met minder?
Minder dingen én minder stress, meer samen en genoeg is genoeg?

Het zou een wonder zijn als er een nieuwe bankgeest gaat waaien...
Een bank voor het volk en de wereld, niet voor bankiers en rijkaards.
We kwamen er vandaag een tegen... qua naam....

donderdag 24 november 2011

anjo de guarda

Vasco da Gama in Monte Gordo.
Ontdekkingsreiziger gestrand in een vissersdorp van 4000 zielen.
Zon, fris koud zwembad, heerlijke buffetten, zee, gym, fietsen...

Een flinke schare bridgers strijkt hier jaarlijks neer.
Elke avond 3 lijnen van 7 tafels, 84 spelers, zo'n 4 weken lang hier.
Vandaag getennist met 3 senioren die hier voor het 10e jaar komen.
De kampioenen vd bridge gister waren 91 en 90. Ouderdom loont...

De wederkerende vraag bij zulk een time-out: waar gaat het om?
Inspirerend antwoord van Richard Bach in "Maria onder hypnose".
Het gaat over een vliegenier die een hulpeloze vrouw, wier man out is gegaan in de cockpit helpt landen en die zelf huilp krijgt van een geest in zijn eigen cockpit.
"Ik ben een volmaakte manifestatie van een volmaakt Leven, hier en nu.
Elke dag leer ik meer over mijn ware aard en de macht die mij over de wereld van uiterlijke verschijningsvormen is gegeven.
Ik ben diep dankbaar voor de leiding van mijn hoogste zelf tijdens mijn reis."

Dat beeld van hulp, van engelen, die je dragen, dat!
Je ziet het hier in Portugal veel op de huizen, anjo de guarda.
We hebben deze geesten nodig in deze onrechtvaardige wereld...
Please help and guide us!

tante Joke

Op reis, onderweg, tijd voor ont moeten....
Na de welkomstfile in Tegelen feest bij Maria en Ton.
Familiesamenkomst bij Pieke, één famille die er weer staat.
Herdenking van Omiekes verjaardag, 83, samen aan het graf.

Ko zien springen en zijn hoofd stoten tegen de tafel.
Er zijn echt beschermengelen, nodig om heelhuids te overleven.
Fee zien dansen en beetje horen musiceren, talent!
Gezellig avond met broer Frank het leven doornemen.
Tante Joke 87, al tijden is deze week voor haar en mijn moeder.
Ze blijft jong van geest, kookt elke dag, voordeel van Jaap nog thuis.
Tante Joke, de laatste van 14 thuis, allemaal rondom haar in foto's.

Feestelijk Annets, zus Marleen, 50e verjaardag vieren.
(Schoon)pa vd Glind zien buffelen met zoon en vriend in het huis van Sjoerd en Gerline in Oudwijk in Utrecht, een heuse bouwklus.
Zondag brunchen in de Buurten, afsluiting feestweek in Hollande.

Dan uitgevlogen via Anneke en Kabel achter de dijk in Ingen.
Naar Monte Gordo, de dikke berg in de Algarve om bij te tanken.
Kilo's boeken, stapel tijdschriften, alles versnellingen langzamer...

Dan gaat alles door behalve dit blog....
Afwezig op het wordwideweb, aanwezig in hierennu.
Heeft wat, niks moeten behalve dan ont moeten, leven bij de dag...
Lezen, fietsen, zwemmen, lezen, slapen, wandelen, smullen, fietsen, lezen, tennissen, slapen, lezen...

woensdag 2 november 2011

Allerzielen

Vroeg uit de veren voor mijn doen, 7 uur.
Mijn aanhanger staat bij de houtman in Sigy-le-Chatel.
In afwachting van 2 m3 hout voor Dominique voor de winter.
Die gaat vanuit de gîte waarnemen als we er niet zijn.

Gister evenwel viel het oog op de noorderlijke muur.
Wel 40 meter lang helemaal overdekt met klimop.
En als dan de vorst te hard toeslaat valt de muur om.
Zoals 8 jaren geleden gebeurde in de tuin, met Sint nog wel.
Is inmiddels een leuke rotstuin geworden met bloemekes.

De buitenmuur om is ernstiger, gevaarlijker en duurder.
Gister gezwind aan de slag om de muur vrij te maken vd klimop.
Monsieur Gonnaud vanmorgen niet begonnen met de aanhanger laden.
De aanhanger mee en de hele zooi vd straatkant erin.
Plus een dooie wilg omringd door klimop, stond op omvallen.
Aanhanger na stort afgeleverd voor 2 ton hout, bleek later...

Vanmiddag de geest en de laatste grote vlinderstruik gesnoeid.
De onderste dikke stukken flink gekort en de grond in gestoken.
Vorige week met de vlinder vd voorkant gedaan en alles slaat aan.
's Nachts en 's morgens nat, overdag zon, 22C op 2 november...
Vandaag een kleine 100 stokken in de grond, winterkweek vlinders!
Vlinderplantzoekers, meldt u in het voorjaar, ze staan klaar!
Het geeft een mooi gezicht die vlinders in het perk met de engel.
Net een begraafplaatsje met veel nieuw leven uit oude takken...
Zoals al die zielen die gegaan zijn hun sporen na laten...
Een mijmerdag, Allerzielen...

dinsdag 1 november 2011

Toussaint, alle heilige zielen

De klokken blijven hier luiden om 9 uur.
In Sailly en het naburige Salornay-sur-Guye.
Het is 1 november Toussaint, een nationale feestdag.
Officieel is het Tous Saints, Aller Heiligen.
Het de dag is van het bezoeken vd overledenen.
Dominique, onze Franse hulp, zei het gister nog.
Wat echt moet vandaag is naar de begraafplaats.

Vroeger ging ik eens met mn vader naar de Korvelseweg.
Naar het graf van zijn ouders, op Allerzielen, 2 november.
Nog in de tijd dat 1 en 2 november vrije dagen waren.
Inmiddels is hijzelf, onze pa, bonpa, gecremeerd.
Leeft hij voort in mijn, onze gedachten, zielen.

Zondag komen we met de familie samen rondom Omieke.
Die zou nu 8 november 83 worden, dat herdenken we.
Reden om met de hele familie samen te komen.
In goede harmonie, blij elkaar allemaal weer te zien.
Ter gedachtenis aan onze overledenen...

Deze grafsteen ligt hier in Sailly, gevonden op de stortplaats.
Het betekent dat het verscheiden in de tijd, het sterven, slechts een wachten is voor ons op een ontmoeting in de eeuwigheid...

Laten we tot die tijd elkaar proberen te dienen op aarde.
Dat was de bede zondag in de mis van Taizé.
Laat ons leven als broer en zus voor God...