Vandaag 10 mei zou peettante Joke komen naar de Bourgogne.
Een maand geleden belde ze dat het niet zou gaan, ze was te moe.
Vorige week werd ze onwel, ze was op in haar 90e levensjaar.
Op 5 mei in de volle zon hebben we haar uitvaart gevierd.
Tante Joke was een beschermengel voor me.
Zo zie ik eerst de foto waar ik als baby bij haar op schoot zat.
Geruststellende gedachte zo'n tante die zich over je ontfermt.
Mijn leven lang volgde ze me en ik bezocht haar verjaardagen.
Mijn vader, haar 2 jaar jongere broer, noemde haar ons Jo, Onsjo.
Ze was de laatste van 15 kinderen en was de vraagbaak vd familie.
Mijn vader en haar man Hans gingen 23 jaar geleden, zij bleef...
Johanna Josepha Gemma van der Vlies-van Gorp, merci beaucoup.
We danken Onsjo voor de engel die ze was en is.
We vragen de zegen voor haar kinderen Hanneke, Jaap en Hans,
haar kleinkids Peter en Gemma, haar familie en achterkleinkind Zoë.
zaterdag 10 mei 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)