comme Dieu en France

Daar zitten Koko en Kika. Komen vd boerderij in de Bresse, geboren 1 december 2004. In het begin heb ik ze net als moeder Mini in de bek mee rond genomen. Ze hingen aan me hier, kropen in mn nek, volgden me waar ze konden. Totdat nicht Annemie kwam met haar allergie voor katten. Helaas voor Koko en Kika, ze moesten naar buiten. Naar de stallen en de caves. Plekjes warm en droog, genoeg aanwezig. In de winter werd Koko gesignaleerd in de toren boven de blauwe kamer, dichtbij de warme schoorsteen.
Koko is duidelijk de baas vd twee. Heerlijk mooi gracieus vriendelijke kat. Hij zal niemand slaan. Dat is bij Kika niet gezegd, die kan wel eens uithalen als je die verkeerd benadert.

In april 2008 verhuisde Marleen met haar Pluisje naar Sailly. Met de toen 17 jaar oude Pluisje. Die moest wel binnen mogen op beperkt territorium. Daar sloop Koko dan wel eens achteraan. Zoals die het steeds probeert om binnen te komen.
Na anderhalf jaar ging Pluisje naar de kattenhemel. En ligt hier begraven onder de eik bij het bassin achter in de tuin.

Sinds een paar maanden hebben we hier een wilde kat. We dachten eerst dat het Romey was, de grijze kat vd Engelse buurvrouw. Die wordt door Kathryn gevoed (of als ze weg is door ons) maar is niet te aaien. Zo heeft Kathryn nog een wilde kat, wel tam gekregen. Die mag in huis sinds haar Sue het leven opgaf.
Toevallig, haar 20 jaar oude witte Sue overleed in dezelfde week als Pluisje.

Alzo, eerst een paar weken steentjes lopen gooien naar de vermeende Romey. De kat leek steeds magerder te worden. Die sneakte steeds de stal in om de restjes van Koko en Kika te eten. En verdorie niks geen Romey maar een jong scharminkel. Ergens achtergelaten. Toch maar geadopteerd en kado gedaan aan Marleen. Omdat hij zo sluipt en omdat het mooi past bij Pluisje heb ik hem Sluipje genoemd. Hij is nu aan het leren dat hij niet in huis mag. Hij snort de ganse dag van tevredenheid. En heeft het lekkere plekje bij de achtervoordeur op de rozenblaadjes ingenomen.

Vanmorgen was het nat en donker, bleven ze hele ochtend op de veranda. Lekker lui in een stoel of op de grond. Samen rustig, hoewel Kika soms blaast als Sluipje te dichtbij komt.

Als je het hebt over comme Dieu en France moet ik het eerst denken aan de katten. Die leven heerlijk lui, langzaam, speels, Bourgondisch gevoed... als God in Frankrijk...