Daar zit ik vanmorgen om 10 uur in Taizé.
Helemaal achterin tegenover het altaar, rug tegen voorlaatste wand.
5 meter voor en 2 meter aan beide kanten naast me pas de anderen.
Een grote kring van ruimte om me heen, nog niet eerder meegemaakt.
Heel fijn na een volle, aktieve week, even bij mezelf in de kerk.
Ik denk aan mn geliefden, probeer goede wensen door te sturen.
Blijf in een snik steken bij mijn vader, onze pa, vandaag jarig.
Hij zou nu 85 zijn geworden maar 3 maanden voor zn 65e was 't op.
Hij blijft voortleven in ons, kinderen, kleinkids... en toch...
De bede na het evangelie en voor de stilte was in zijn geest.
"Inspireer de wereldleiders om de materiële goederen te delen rechtvaardig over de hele wereld, vooral voor hen die ze ontberen".
Alle zang lijkt strepen onder deze bede te zetten.
Miserere nobis, dona nobis pacem, alleluja, pater noster...
Het leven gaat voort in droefenis en blijdschap.
Thuis mag ik meezingen voor Annet, Marleens zus, vandaag 50!
Hiephiephoera, dat zij lang moge leven in de gloria.
Oui merci et au revoir à la fête de 11.11.2011...
Aquarel van Harrie Hermkens (88) hier naast me op de deur uit 1991,
getiteld lang zal ie leven... Harrie, mijn vaders beste vriend!