Brabander in Bourgogne, Hollander in La France.
Heerlijk een huisdag in afwachting van Jubbe en Erik...
De TV gaat meestal op 1,2,3, 7... en BVN...
Nederland een tolerant land, ieder krijgt zijn kansen.
Met al zijn kleine politieke partijen, nauwelijks kiesdrempel.
Eenmaal in De Kamer neemt men elkaar vaak grof op de hak.
Het woord politiek staat niet echt voor beleefd en vormelijk...
Zo ben ik de politiek ingerold met Den Uyl.
Die kon gedreven verhalen over eerlijk delen en samen.
Een bevlogen mens, niet kapital ist maar social ist!
Echt tolerant was hij niet te noemen, ik toen ook niet.
Van Agt was zijn tegenpool, Bourgondiër, improviserend.
Hij leek toen de draak te steken met het serieuzere spel.
In 1996 in een Hilversumse TV studio zat ik naast hem.
Heel gemoedelijk, over Geldrop waar hij vandaan kwam.
Waar mijn moeder toen woonde, Van Agt een aardig mens.
Deze week zag ik hem bij DWDD over zijn fietsescapades.
Schaterend kon ik lachen om zijn presentaties...
Dan zie ik na 7 weken stilte de Hollandse politiek aktief.
Geen geslepen messen en pretenties maar deemoed.
Holland met het vingertje staat te kijk in Brussel.
Ons moeder zou er spreekwoorden voor hebben.
"Waar een wil is is een weg"
"De wens is de vader van de gedachte"
Het onwaarschijnlijke zou zo maar kunnen.
Een meerderheid vd politieke partijen met een akkoord...
Toch nog klassewerk na het getob met Wilders' PVV.
Zo'n snelle aktie doet me denken aan Zuid Afrika.
Daar heeft men een eenvoudig politiek systeem.
Heb ik me laten vertellen een tiental jaren geleden.
De grootste partij levert de minister-president.
De andere partijen naar rato stemmen ministers.
In alle deemoed nu politiek doorpakken.
Samen eens worden en een simpeler kiessysteem.
Voorts werken aan de echte noden vd mensen:
eerlijker delen in alle overvloed,
elkaar helpen op ieders reis naar wijs,
zorgen voor werkplekken voor baanlozen,
sterkste schouders de zwakkeren steunen,
meer doen en laten met minder middelen,
over grenzen heen kijken en daar helpen...
