zaterdag 14 juli 2012

Dries





















Mijn held van de afgelopen week is Dries Bossers.
Voor de 4e keer hier op vakantie, een weekje.
Met pa Bart, ma Jonneke en zus Phine.

Drie jaar terug zag ik door Dries' ogen hoe steil het pad was
van de cour naar het bassin, toen hij aan kwam denderen;
bonk, smak op de grond en zonder kick overeind en voort.
Eerverleden jaar spotten we de slang met de kikker in de bek.
Dansend gingen we met de slang mee tot hij de kikker los liet.
Vorig jaar bekeken we de diepte van het bassin, een dikke 70 cm.
Dries kroop de volgende morgen door het raam vd oranje kamer.
Tuimelde vervolgens in het bassin, kroop er zelf uit.

Elk jaar is het willyen, met de Willy jeep op stap.
Zonder gordels, recht overend in de jeep uit 1942.
Da's het mooie van La France: rust, ruimte en mogelijkheden.
















Dries, koksmaatje, samen 2x driesjoepsoep gemaakt.
Bij de tweede soeppan knalde de maatbeker van glas in stukken.
Dries keek heel beteuterd, het gebeurde gewoon, tja pech.
Elza stond erbij en had een warm woord van broeder Bruno;
"de scherven zijn nog heel"... en zo is het!

Dries 5 jaar oud, begaan met de wereld, wijsneus.
Elke morgen als eerste van de famille aan het ontbijt.
Uitleg over  4 schrammen op zijn benen en de 2 op zijn armen.
Verhalen, commentaren, vragen, bezig, scherp druk...

We hebben vele vogelnesten, zoals zwaluwen in de stal.
Die waren uitgevlogen woensdag, 4 stuks, hipten rond het nest.
Gingen naar de telefoondraad vh grande maison naar de gîte.
En weer terug het nest in, nu voor de nacht op zaterdagavond.
Dries wist het met een serieuze blik: "ze hebben vliegles".