Vorig jaar waren we op de terugweg van Jubbe en Sjoukje.
Het jaar daarvoor was een topjaar voor ons als boulers.
De eerste 2 partijen liep tot 12-12 en wij maakten de 13.
Iedereen keek want er moet gewacht worden tot 't laatst.
Het was net zo heet als dit jaar, met als slot een hoosbui.
Dit jaar waren we het 2e team dat zich inschreef.
Het eerste stond al flink te boulen, 2 jochies van 11 en 9.
Pfff, la canicule, de hondsdagen, 38C in de schaduw, pfff.
In de tent voor het begin vertelde Pronchery dat hij 72 is.
En als SNCF treinmachinist al 20 jaar met pensioen is!
De club d'amitié zuchtend van de hitte in de kantine.
Langzaam druppelen de spelers binnen, 21 doubles.
Die jochies onze eerste tegenstanders, huppend gooiden ze.
Ze maakten ook sprongetjes bij onze worpen, gedreven.
Dit keer ging het weer gelijk op, nu tot 11 tegen 11.
Toen ik de laatste bal miste één vreugdesprong van beiden.
Als je dan toch verliest dan graag zo, geweldig.
Daarna tegen fanatieke boulers uit Chalon.
Op jacht naar een prijs, 3 punten voor ons, 13 aan hen.
Dan tegen Maxime, de vader van de buurman, un bel homme!
Achter in de 70 maar in topvorm met zijn compagnon.
Slechts 4 punten zijn ons gegund, alles in de schaduw gespeeld.
Heel aimabel zeiden ze bien joué om dan nog beter te gooien!
Dan de slotpartij tegen Bernard et Philippe, père et fils.
Bernand een sierlijke man die vriendelijk de hand schudt.
Ik vroeg me steeds af waar hij zou wonen in ons dorp.
Hij woont in Lyon en hier in het familiehuis, al eeuwen oud.
Weliswaar alleen in de weekenden en vakanties.
67 jaar oud en al 17 jaar met retraite, pensioen!
Bij de prijsuitreiking blijkt een stel helemaal laatst.
Yop et Marlène, le dernier prix, 2 mooie rooie Rhônewijn.
De eerste fles gaat open voor het feestmaal buiten begint.
Vele mensen, een zeventigtal, schuiven aan de lange tafels.
Daar zit ik naast Simone, uit Lyon, nu hier in 2e huis.
Het eten wordt door de clubleden rondgedeeld.
Marie-Claire rondhuppelend, de anderen wat lomer.
Een mooie afsluiting van de heetste dag vh jaar.
Verdiend verloren, leuke partijen gespeeld.
En vooral de namen van de mensen leren kennen
én hun verhalen, da's ook een soort van hoofdprijs!
