21 januari de ergste depridag van het jaar, zeggen ze...
ligt er een hele grote rouwenvelop in de brievenbus oei.
Michel Kleipoel is zomaar overleden op 11 januari, boem.
47 jaar oud en eigenlijk minstens 27 jaar te jong gegaan.
Laat Karin, Christel en Jop, Luc en Lieke achter, ploef.
Michel is hier met famille 2x geweest in de zomer.
Daar heb ik op 6 augustus 2011 over geblogt.
Een onvergetelijke gast met zijn gezin.
Mijn kokleermeester.
Als oud topkok moest ie toezien dat zijn kids weinig lusten.
Wist wat ze wel aten en bereidde dat met een grote grijns.
Ze wisten nog niet wat ze misten...
Nam het 1e jaar de 2e dag het kookinitiatief met Karin.
Ze gebruikten de eetkamer als voorbereidingsruimte,
extra tafel buiten als serveerruimte, voor mij beide nieuw.
Hij gebruikte de grootste pannen, want zei hij,
wij Nederlanders gebruiken te vaak te kleine pannen.
Bij dat maal kwamen steeds meer eters, geen probleem,
er is altijd genoeg, een ieder krijgt wat kleinere portie.
Het 2e jaar was het meteen de 1e avond een kookfeest,
zie het blog van 6 augustus, met de schilpret in de cour.
Hup we slachten een paar pompoenen, er is overvloed.
Geen snel werk, rustig laten garen in het koude nat.
De groenten zich laten mengen en binden met elkaar.
"Famille maken" was het motto, in 3dubbel opzicht:
het samenvoegen vd ingrediënten al roerende,
in prachtige outfit en mooie opdienschalen aan tafel,
in feestelijk familieverband samen smullen en lachen!
Boem, de Grote Wijzer stond ineens stil voor Michel.
Hij laat een hoop goede, grootse herinneringen achter.
Een te kort en toch rijk gevuld en groots leven...
De hemel is een topkok en goed mens rijker...
Mogen de engelen Karin en nazaten bijstaan..