Na Carnaval begint de veertigdagentijd.
Een tijd van vasten en boetedoening.
2 jaar geleden kon ik 3/4 vasten opbrengen.
Gestimuleerd door hartpatiënt die op dieet moest.
Geen vlees, geen kaas, geen alcohol, was de opdracht.
En geen snoep, vroeger hadden we een trommeltje.
Vorig jaar haalde ik net de helft vd dagen.
We leven in Bourgogne, tja....
Vanmorgen begonnen met de mis in Taizé.
Er werd gebeden voor hen die geen drinkwater hebben.
Dat klonk zo onvoorstelbaar weg weg, maar 't bestaat...
Het eerste wat ik at was de hosti gedoopt in wijn.
De eeuwige paradox van vasten in een godshuis.
Thuis engelenthee tevoorschijn gehaald.
Uit een pakket met allerlei prachtige thee.
Die langzaam getrokken en in Taizékelk gegoten.
Tijd genomen voor de thee, met aandacht gedronken.
Zo ook met 2 kiwi's uit Matties tuin, rijp en lekker.
Er voor gaan zitten en ze langzaam leeg gelepeld.
Hapje voor hapje en zie me anders haast schrokken.
Met eerbied eten, da's de boodschap!
Vastentijd is tijd voor goed kijken wat ik doe.
Ervaren wat ik doe en minder eten meer intens ervaren...
En nu weer richting kerk...
Aswoensdag, daar hoort een askruisje bij!