à Dieu

Heimwee
zucht naar thuis
verlangen naar huis.

De eerste keer staat nog in geheugen gegrift
in 1989 voor de vespers in abdij Maria Toevlucht
Zundert op een mooie zonnige herfstdag
achter de linkerrij banken van de broeders,
ploef tranen, het voelde als helemaal thuis
zoals bij ons in de Kerkstraat 37 Goirle.
Vandaar ging ik als misdienaar ter kerke.
Daar was het goed gezellig familiair.
Daar hadden we gastvrije zoete inval.
Daar was altijd genoeg eten en drinken.
Daar was een warm hart en luisterend oor.
Daar waren vaak Bourgondische feesten
waar we dansten, zwierden en plezierden....

Sindsdien ben ik gaan zwerven langs trappistenabdijen.
Hier en daar bij Benedictijnen en Norbertijnen.
Meegezongen in de banken, gegeten, gedronken,
wijze preken meegekregen, gerevitaliseerd verder.
Steeds even dicht bij God en engelen geweest...

Toen mijn moment in 2003 kwam, de caravan genomen
en naar Taizé gereden op zoek naar een huis rondom.

Sinds 1996 zong ik in het Clemenskoor Hilversum Taizéliederen
en in 2002 was ik in Taizé en pats klik, hier is thuis.
Altijd toegankelijk, heerlijk zingen in groot koor
en de beste preek, 10 minuten stilte,
luisteren naar de stem in de stilte van je hart.....

Ben ik droevig, voel ik me unheimisch, wil ik overpeinzen,
dan weet ik waarheen te gaan, abdij, en hier Taizé...
Mijn knietjes op de grond voor het meditatiebankje....
Zingen, stilte, bidden, prier à Dieu, tot God...

Daarna blij weer hier thuis, Montagny, het bergje in Sailly,
een warm familiehuis vol met lichtjes en engelen....
Bienvenue, welkom, komt u maar....