Oolievjee

Bord Louhans Uit maandagmiddag 16 uur.
Staat een lifter, grote zwarte baard, flinke zwarte kuif.
Helaas, autootje vol met spullen vh weekend.
Volgende dag auto geruimd, 14 uur, hij staat er nog.
Vriendelijk gezicht, ik stop, hij wil naar Tournus.
Mooi, daar kom ik langs, zware rugzak binnengetild.
Hij vertelt, sans domicile, zonder verblijfplaats.
Hij stond een hele dag en nacht langs de weg.
Sliep in de sloot, geen probleem, het regende niet.
Een appartement kost € 800, uitkering 1000, dat loont niet.
Hij wil niet werken voor een lening, hypotheek en stress.
Geboren Zuid-Frankrijk, woonde en werkte laatst in Paris.
Te veel het gareel, 40 jaar en hij wilde er op uit.
Hij zwerft al 4 jaren, eet uit de poubelle, vuilnisbak.
En van de marktresten, lekker sinasappels gister.
En eet granen en pitten uit de natuur, blijft er slank bij.
Vraag hem wat hij nog meer wil zien, zegt hij Cluny.
Daar woon ik dichtbij, ook bij Taizé, wow da's mooi.
Dat staat ook nog op zijn verlanglijstje.
En hij schiet in de lach, in een giechel.
Ik maak er een rondrit van, door Tournus.
Hij wil wel voort nu naar Cluny en vooral Taizé.
De route touristique over Martailly.
Hij wijst me een meertje aan waar hij zich in wast.
Puur natuur, niks geen chloor. Elke dag wast hij zich niet.
Het lijkt me goed als hij zich eens opfrist en kleren wast.
Evengoed lacht en giechelt hij vrolijk voort.
We komen op Taizé. Ik stel me voor, hij ook: Oolievjee.
Ik bied hem een vrai bain et un vrai lit, echt bad en bed aan.
Nee lacht hij, ik meld me aan bij Taizé.
Dat bad heeft teveel chloor haha.
Bye bye Oolievjee. Au revoir!?
Volgende 3 dagen ben ik naar Taizévieringen geweest.
Geen zwerver, geen clochard, geen Oolievjee.
Wel mooi gezang en stilte, waarin ik een giechel hoor.
Zo blij en vrij, tevreden, zonder verwijten, onderweg.
Merci Oolievjee, bonne chance, geluk et Santé, Gezondheid!