de Kerkstraat 37

Hannamaria die 10 km verderop woont belt.
Ze had het weekend gasten die ene Joep van Gorp kennen.
Uit de Kerskstraat en vd tennisclub in Goirle.
De familie van Oirschot, broers van Jan, mijn tennismaat.

Die Kerkstraat 37 was de mooiste tijd van mijn jeugd.
Ook al ging pa wel geregeld te keer tegen onwaarachtigheid.
Hij werkte meestal hard, was zorgzaam, lief, plagend, vrolijk.
En al was ons moeder verdiept in haar literatuur en het paard.
Ze runde wel het huishouden en toverde heerlijk eten op tafel.
Het was de plek vd zoete inval, een gaan en komen, echt thuis!
Pa en ma waren er voor ons en wie bij ons op bezoek kwamen.
Het huis vd gastvrijheid, daar zijn wij in opgegroeid.

Nu 40 jaar later na die Kerkstraat, we zijn ouder geworden.
Rijk aan ervaringen, belevenissen, avonturen én kinderen....
Als ik ergens trots op ben dan is het op hen en hun moeders!
Sara, Janneke, Sjoerd, Fee, Ko, Veronika, Adrie en ...Geurt!

Elke dag opnieuw zoek en kijk ik naar de opdracht vd dag.
Dan helpen de ochtendteksten als het niet vanzelf te binnen valt.
Er is nog zoveel te doen... geef me even een zetje...

Alles wat geschiedt heeft zijn zin, zonder twijfel.
De opdracht is om het te zien, te snappen en te plaatsen of laten.

Wat moet dat moet, da's nu wat brengen en halen bij Carrefour.
Op naar Chalon met de herontdekte Stef Bos, 3 discs 20 jaar later!