nieuwe ogen, beter horen, zingen

"De werkelijke ontdekkingsreis bestaat niet uit het zoeken naar nieuwe landschappen maar uit het bezit van nieuwe ogen." Marcel Proust, Frans schrijver, 1871 - 1922 schreef dit. Staat in de jaarkalender van Oosterse wijsheid. Houdt me bezig op de reis naar wijs.

Zoveel is geprogrammeerd. Mijn slogan "vrij van... om vrij te zijn tot..." krijgt zo extra sensitieve dimensie. De zintuigen kunnen er toe bijdragen om vrij te zijn van de gewoonte en om elke keer opnieuw het hier en nu te beleven.

Zo zet ik tegenwoordig alleen een bril op als het moet. Autorijden, TV, scherp zien, hoewel we daar ook een verrekijker voor hebben. De zonnebril op sterkte staat wel graag op, tegen de zon! Zonder bril is meer dan zien, het is het voelen vd hele situatie.
Zo lukt sjoelen en boulen meestal beter zonder dan met bril!

Vanmorgen de viering van Taizé, de zondagsmis, de enige dienst met consecratie. Zoals elke dag met communie-uitreiking. Lange rijen bij de broeders. Er stond een jongen met een mandje brood. Daarheen. Het brood net zo geproefd als anders de hostie. Onder de tong. Het voelde zeldzaam lekker. Toch nog langzaam gekauwd. Alsof het het eerste stukje brood was na een week vasten! Allerheerlijkst!
De idee, elke dag het eerste stukje brood als een hostie ervaren...

Dacht daar aan Elia. Die wachtte op God. Hij hoorde een krachtige windvlaag, toen voelde hij een aardbeving, daarna was er vuur maar... geen God. Dan het gefluister van een zachte bries en daar sprak God tot Elia...
Nieuwe ogen en nieuwe oren...

Op het einde weer mee uitgezongen. De broeders waren al uit de kerk. Het orgel net geëindigd. De voorzangster nam het over.
De ogen dicht gedaan. Goed geluisterd naar de voorzang.
Er vol in meegegaan, vooral bij het voorlaatste lied, het enige Nederlandse lied. "Iedere nacht verlang ik naar U , o God, ik hunker naar u met heel mijn ziel."
Rillingen,een genade om vol mee te mogen zingen...