3e Kerstdag, in mijn jeugd nog een feestdag.
De glorie vd Kerstengelen waakt nog over ons.
27 december nu een herinneringsdag.
Omieke blies in Geldrop haar laatste adem uit.
In een lange zucht, het is volbracht, goed geweest.
Wij de kinderen stonden een week om haar heen.
Zagen hoe ze stijf weigerde voesel en drank te nemen.
Good glory die ging doven, overging naar gene zijde...
Haar ziel vliedt in ons, (klein)kinderen voort...
In deze familietijd hangt die familie-engel om ons.
Alsof achter een wolkje onze ouwelui ons toelachen.
Wij vieren weer feest, gepast bescheiden, we zijn er nog.
We danken dagelijks dat we er nog mogen zijn.
En werken as much as can met de Genade mee...
Op advies van ons moeder Omieke!
We vragen de engel van overvloed om zegen.
Met uit de ring hartjes, bloemetjes, sterretjes...
Frank, Katrien & Lex en Raf gearriveerd.
Met hun Parson Russell, Gradje, een stofzuigertje...
Gezellig, hoe meer famille hoe gezelliger...