Op de heenreis vrijdag naar Nederland kwam van Marleen bericht
dat Dominique vredig was ingeslapen de nacht ervoor.
Zij was onze hulp in de huishouding van 2008 - 2011.
Ze woonde 2 winters 2009 en 2010 in de gîte hier,
lekker warm met de houtkachel, stroom en stromend water.
Ze bivakkeerde op haar berg met eigen put, zonder electra.
Hier was de ange gardien, beschermengel, voor het grote huis.
Na een ziekbed van 2,5 jaar is ze kranig en vredig gegaan.
Zware chemo's hebben haar leven gerekt, maar 58, het is jong.
Het is allemaal genade.
Half 6 bij Erik in Achel vertrokken, ik haal het net allemaal.
Weer wegwerkzaamheden en Luxembourg, files.
Ze ligt met een lieve glimlach in het mortuarium.
Mooie viering in het kerkje van Saint Ythaire.
Met Taizémuziek zoals Dominique zelf had uitgekozen.
Prachtige Franse tekst door Marleen gesproken.
Hymne à la vie van moeder Teresa...
Meer dan 100 mensen op het kerkhof.
Aan het graf geeft de uitvaartleider elk familielid een bloem
om in het graf op de kist te werpen als teken van afscheid.
Laat het tussen al die vele prachtige opgemaakte bloemstukken
het boeket zijn dat Marleen die morgen in mijn tuin geplukt heeft.
Ontroering.....
Daarna une verre d'amitié aangeboden door Geoffrey en Aurelia,
kinderen van Dominique, in de salle polyvalent van Sigy-le-Châtel.
Met Edith Piaf zoals Dominique dat wenste.
En huiswaarts meen ik in de Mozesstralen Dominique te zien,
"au ciel, aux anges, au paradis, à Dieu, au revoir!"
Mijn laatste woorden aan haar in het hospitaal.
Thuis zijn de 2 nesten roodstaarten leeg, uitgevlogen
en niks te zien van veertjes of vogelorgaantjes.
Weer genadig een vijftal de wereld in......
