maandag 27 augustus 2012

Muziek

Rust, time-out, reflectie, weekend, vakantie...
Tijd voor bezinning, meditatie, herbronning...
Vriend muziek is dan een beste kameraad.

Heerlijk om onderweg te luisteren naar muziek.
Music gets you through the night, in younger years.
Muziek inspireert, geeft vertolking aan, van het hart....

Het laatste jaar veel Taizémuziek, hier en in de auto.
En Johnny Cash, on the road...
Vaya con Dios...
Stef Bos, dit is nu 20 jaar later !
"tussen de liefde en de leegte, ik blijf mijn dromen trouw".
Muziek die bij meezingen een gevoel van sidderen geeft...













Vanavond Taizé, zingen, in stilte de stem vh hart horen.....
Zit halverwege in kerk, open tot achter, zijbeuken dicht.
Zelf geen nachtegaal, zit wel naast een Koreaanse kraai.
Evenzo, alleluia, alleluia, kyrie eleison, kyrie eleison...

Met ruim 2000 mensen weer wonderbaarlijk stil.
Een serene sfeer, warm, geen deuren open, thuisgevoel.

Dan gaan we weer verder, veelstemmig koor.
Dona nobis pacem, Frieden gebe ich euch...

Nada te turbe, nada espante, solo Dios, basta...
Dat zingend liep ik vanavond de kerk uit...
De TGV bij Taizé lichtte in het voorbijgaan...
Vele jongeren op Taizé, gitaren, gelach weerklonk...

Thuis muziek, de huisCD op, recorded in Taizé en hier,
door Johannes Antonius, merci bien, thuisgevoel.

dinsdag 21 augustus 2012

poedelprijs gewonnen

Het jaarlijkse jeudebouletournooi, zondag 19 augustus.
Vorig jaar waren we op de terugweg van Jubbe en Sjoukje.
Het jaar daarvoor was een topjaar voor ons als boulers.
De eerste 2 partijen liep tot 12-12 en wij maakten de 13.
Iedereen keek want er moet gewacht worden tot 't laatst.
Het was net zo heet als dit jaar, met als slot een hoosbui.

Dit jaar waren we het 2e team dat zich inschreef.
Het eerste stond al flink te boulen, 2 jochies van 11 en 9.
Pfff, la canicule, de hondsdagen, 38C in de schaduw, pfff.
In de tent voor het begin vertelde Pronchery dat hij 72 is.
En als SNCF treinmachinist al 20 jaar met pensioen is!
De club d'amitié zuchtend van de hitte in de kantine.
Langzaam druppelen de spelers binnen, 21 doubles.















Die jochies onze eerste tegenstanders, huppend gooiden ze.
Ze maakten ook sprongetjes bij onze worpen, gedreven.
Dit keer ging het weer gelijk op, nu tot 11 tegen 11.
Toen ik de laatste bal miste één vreugdesprong van beiden.
Als je dan toch verliest dan graag zo, geweldig.

Daarna tegen fanatieke boulers uit Chalon.
Op jacht naar een prijs, 3 punten voor ons, 13 aan hen.
Dan tegen Maxime, de vader van de buurman, un bel homme!
Achter in de 70 maar in topvorm met zijn compagnon.
Slechts 4 punten zijn ons gegund, alles in de schaduw gespeeld.
Heel aimabel zeiden ze bien joué om dan nog beter te gooien!

Dan de slotpartij tegen Bernard et Philippe, père et fils.
Bernand een sierlijke man die vriendelijk de hand schudt.
Ik vroeg me steeds af waar hij zou wonen in ons dorp.
Hij woont in Lyon en hier in het familiehuis, al eeuwen oud.
Weliswaar alleen in de weekenden en vakanties.
67 jaar oud en al 17 jaar met retraite, pensioen!

Bij de prijsuitreiking blijkt een stel helemaal laatst.
Yop et Marlène, le dernier prix, 2 mooie rooie Rhônewijn.
De eerste fles gaat open voor het feestmaal buiten begint.
Vele mensen, een zeventigtal, schuiven aan de lange tafels.
Daar zit ik naast Simone, uit Lyon, nu hier in 2e huis.
Het eten wordt door de clubleden rondgedeeld.
Marie-Claire rondhuppelend, de anderen wat lomer.















Een mooie afsluiting van de heetste dag vh jaar.
Verdiend verloren, leuke partijen gespeeld.
En vooral de namen van de mensen leren kennen
én hun verhalen, da's ook een soort van hoofdprijs!

vrijdag 17 augustus 2012

Bon courage!
















Met de ochtendzon vroeg in de benen.
Mist in het dal, de zon erdoor heen, le paradis.
Overal lijken goede geesten, engelen te bewegen rondom.
3 kaarsjes branden, voor 3 zieken in strijd tegen kanker,
2 op de engelen en 1 bij de dagteksten.
En één grote kaars voor de familie en de wereld...

Teksten ter bezinning:
+ Oordelen over anderen komen vaak voort uit innerlijke pijn,
uit gevoelens van verbittering en de behoefte je beter te voelen
dan anderen.
+ Terwijl liefde de stof van de schepping is,
is vrede een basisvoorwaarde.

Tja, wat zou Dominique, onze winter ange gardien, hiervan vinden?
Dominique 2 winters oppasser van huis en katten is in het hospitaal.
Geveld door een darmkanker verloor ze snel 12 kilo en nu in chemo.
Haar gistermiddag in de open lucht op de galerij gesproken.
Ze had inmiddels al wel 4 kilo teruggewonnen en haar goede moed.
Ze zal niet genezen maar er is een goede kans dat ze kan overleven.
Dat ze met haar ziekte kan leren leven maakte haar vrolijk.
Ze lachte en rigolait, grapte over haar ongemakken en pech.
Blij was ze met de courgettesoupe de youp, halve liter was zo op.
Blij ook met de brandende kaarsjes, het geeft haar steun, lachte ze.
Misschien mag ze dit weekend voor 't eerst er op uit...

Dominique heeft haar handen en hoofd vol met overleven.
Weinig oordelen, veel liefde en vrede; bon courage, goede moed!
We hopen iets te mogen steunen, zoals ook onze buren doen.
Met haar te bezoeken en vriendelijke aandacht te geven.
En met een lekkere soep uit de rijkdom vd tuin de Sailly.


donderdag 16 augustus 2012

Wat wil ik het allerliefst?

De dag na Maria Hemelvaart rust in het huis.
Gasten vanmorgen vertrokken, even stil.
Vogels fladderen rond, katten spinnen in de zon.
In de gîtes bruist het levendig, waterpret.
2 kids, 2 zwembadjes en een waterspuit, feest.
Hondsdagen komen er aan na de bui van gister.
Het groeit, bloeit, planten loeien van vreugde.
Een feest van lieve overvloedige voorspoed...
Een kolibrivlinder geland op tafel....













Tijd om te overpeinzen, met dank aan de passanten.
Vele gesprekken, levendig, serieus, humoristisch, vrolijk.
Levensverhalen die uitgewisseld werden.
Paden die niet allen over rozen gingen.
En nog, lijdenswegen, kankers te bevechten...
Kaarsjes branden we elke dag, met vragen om hulp.
Vragen om genade, mag het leven langer, zonder pijn?
Vele wensen, ideeën, dromen, toekomstplannen...

Hoofdvraag in de overwegingen steeds opnieuw:
wat wil je het liefst, ja het allerliefst?

Nu alles laten vallen.
Niets moet, alles mag.
Wat wil je dan het liefst?

Hier en nu leven, het paradis ervaren...
Gezond, boek schrijven, zingen, dansen...
Reizen, de wereld ontdekken, vrij zijn....
Meer tijd voor de kinderen, samen op pad....
Andere baan, in het buitenland, opnieuw starten...
Meer bewegen, minder kilo's, meer kracht...
Overgeven aan het pad, niet plannen...
En vul het zelf verder in...

Dan komt de vraag:
hoe lukt me dat wat ik het allerliefste wil?
Wat te regelen, wat los te laten, wat te gaan bevragen,
hoe te financieren, met welke mensen... nu het plan....
wie wat waar wanneer en op welke wijze.....

Blijft vooreerst de vraag: wat wil ik het allerliefst?