zaterdag 29 juni 2013

Probleem

De Boeddhistische dagkalender deze week geeft:
"Probeer van elk probleem ook de mooie kanten te zien."

Probleem komt van pro blema, uit het Grieks.
Wat voor je is geworpen, een twistpunt, een strijdvraag...

Het beeld dat me is meegegeven vroeger was:
een hoop die voor je ligt en waar je wat mee moet.

Je kijkt er naar en ziet wat er voor bolwerk ligt,
hoe hoog, groot, zwaar, lastig, grillig, hanteerbaar....
Nu met de Boeddha zie wat de leuke kanten ervan zijn.
Het is niet alleen moeilijk, het heeft iets uitdagends .
De opdracht om er iets moois mee te doen.....

Slim vind ik het om het probleem te delen,
het voor te leggen en vrienden  en bekenden;
hun reacties helpen het probleem in kaart te brengen.
Hoe beter geduid, hoe makkelijker ermee vooruit...

Dan kun je persoonlijk wel eens op je donder krijgen.
Want niet alles wordt leuk en lief gesteund
maar fors en recht op de man gekraakt.
Eigen waan leren verstaan is dan een kunst...
En met die bagage verder gaan....

Bij zo'n pro-blema kun je kiezen:
je loopt er van terug
je loopt er langs af
je stapt er over heen.
(In al die gevallen blijft probleem liggen.)
De keus kan ook zijn:
Je pakt aan en ruimt op,
de hele boel ineens
of beetje bij beetje.

Laat je liggen, dan doe je niets ook niet met het mooie.
Pak je aan dan kun je wellicht mooier voort naar wijs...

Wil het helemaal niet dan blijft er de lijn naar boven.
Die kreeg ik vandaag van Joke en Piet uit de gîte:
de bel-engel, boven op de Sint Jan in Den Bosch.



donderdag 27 juni 2013

à Dieu

Heimwee
zucht naar thuis
verlangen naar huis.

De eerste keer staat nog in geheugen gegrift
in 1989 voor de vespers in abdij Maria Toevlucht
Zundert op een mooie zonnige herfstdag
achter de linkerrij banken van de broeders,
ploef tranen, het voelde als helemaal thuis
zoals bij ons in de Kerkstraat 37 Goirle.
Vandaar ging ik als misdienaar ter kerke.
Daar was het goed gezellig familiair.
Daar hadden we gastvrije zoete inval.
Daar was altijd genoeg eten en drinken.
Daar was een warm hart en luisterend oor.
Daar waren vaak Bourgondische feesten
waar we dansten, zwierden en plezierden....

Sindsdien ben ik gaan zwerven langs trappistenabdijen.
Hier en daar bij Benedictijnen en Norbertijnen.
Meegezongen in de banken, gegeten, gedronken,
wijze preken meegekregen, gerevitaliseerd verder.
Steeds even dicht bij God en engelen geweest...

Toen mijn moment in 2003 kwam, de caravan genomen
en naar Taizé gereden op zoek naar een huis rondom.

Sinds 1996 zong ik in het Clemenskoor Hilversum Taizéliederen
en in 2002 was ik in Taizé en pats klik, hier is thuis.
Altijd toegankelijk, heerlijk zingen in groot koor
en de beste preek, 10 minuten stilte,
luisteren naar de stem in de stilte van je hart.....

Ben ik droevig, voel ik me unheimisch, wil ik overpeinzen,
dan weet ik waarheen te gaan, abdij, en hier Taizé...
Mijn knietjes op de grond voor het meditatiebankje....
Zingen, stilte, bidden, prier à Dieu, tot God...

Daarna blij weer hier thuis, Montagny, het bergje in Sailly,
een warm familiehuis vol met lichtjes en engelen....
Bienvenue, welkom, komt u maar....

woensdag 26 juni 2013

heimwee

Veelgestelde vraag: Hoe het gaat in de Bourgogne?
Ik voel me thuis, de Bourgogne reikte vroeger tot in Holland
met Filps de Goede en Karel de Stoute.
Mijn vader was Bourgondiër, hij kon genieten, aldus....
Hier is rust en ruimte, tranquillité et espace.....
Vivre comme Dieu en France...
Leven als god in Frankrijk...

Zo'n Hollands muziekweekend van 35 jaar geleden raakt me.
Dat voelt dan wee, dat neem ik mee dat gevoel van o jee nee.
Time flies, we worden ouder, grijzer, wijzer, stijver en toch...
Er blijft een hunkering naar jong, ondernemen, doen....
Dansen, dansen, dansen, dansen tot de morgen komt....
Het leven thuis in Brabant, Hollande was een feest...
Hoewel, veel moest wel te snel, meer en beter...

Toon Hermans heeft daar een gedichtje over:
Tijd
alles is heimwee
wolken en water
alles is heimwee
naar vroeger - naar later
vroeger is over
later - een ster
gister is oud
en morgen nog ver.

Heimwee is dat slopende gevoel van vergankelijkheid
dat alles voorbij gaat, dat wat was en dat wat komt.....
Alles is even en gaat voorbij.....
C'est la vie....

Dan dus....
een kort gebed
een flink gesprek
een lekker glas
een feestmaal
een goede daad
een mooi gezang
het hoofd rechten
het hart koesteren
leven
hier en nu
vandaag
bidden dat het goed gaat...
please Lord, have mercy with us...
Santé!!

à Dieu heimwee.....

dinsdag 25 juni 2013

Midzomernachtontmoeting

Thuis van Taizé dreunt muziek nog in me.
In de stilte van 1500 mensen in kerk tot achter open
hoorde ik muziek van het afgelopen weekeinde:
Houdoe, de band van Frits en Frank en Jos en Pieter
en Toon en Peer en ja weer Frank en Frits uit Bladel.
Afgelopen dagen thuis en onderweg in de auto
steeds deze muziek met ziel geluisterd en meegezongen,
de ziel vd roaring twenties, van 1978 en de jaren erna.
Meisje, Ambtenaren, Het vrijdom, Nooit gedacht,
De truck, Kankeren, Isabella, Eldurail blues,
3e nota landelijke gebieden, Soms gaat het goed,
De kermiskraam, Jesusfreaks, Band vh sentiment.
"Waarom een stoplicht met rood oranje groen,
zo'n paal met lichtjes vertelt je wat te doen,
Waarom een stoplicht weet zelf wel wat te doen.
wie legt er grenzen, voor mij is alles groen."
Het vrijdom vd 20-ers, wie bepaalt? Wij dus!

Zo kwam de uitnodiging door voor 21 juni
Midzomernachtontmoeting in De Kempen.
Kon niet want er waren al gasten geboekt in Sailly
maar het bleef kriebelen met sweet memories.
Zo paar keer nee verkocht voor dit weekend.
Piet en Joke in de gîte, katten dus gevoerd.
Voort met Mattie naar de oude vrienden, festival.
Voort naar de kids die ook présence zouden geven.
Daar stond de blauw gele tent met tentjes eromheen
en grote stelling met foto's uit 1980....




















Mijn hoogtepunt vh festival was het optreden van Houdoe.
Had ik me al op geprepareerd met non stop hun muziek.
Dat werd dansen dansen dansen tot de morgen komt....
















Paar honderd mensen deinen en dansen in en buiten de tent.
My old tennisshoes waren blij, dansen dansen dansen dansen....
Veel vrouwen, meiden voor het podium en paar jongens...

Prachtig om vele oude makkers te mogen ontmoeten...
Het was gigantisch goed, de Kempische hemel, wauw!
Blije, vrolijke vriendelijke ondernemende mensen.
Die zijn de Zomerfeesten Bladel begonnen met zelf aanpakken.
Die sjouwen, spelen, musiceren, zingen, dansen voort....

Merci bien Frank en Frits, Het was groots genieten!
Het voelt als een lang nagenieten van 35 jaar feest,
ouder, wijzer, droevig vanweg hen die gingen en dankbaar.
Het was die rit van 1500 kilometers meer dan waard....
Supergoed Frits en Ineke, Rob, Luuk en Frank en Marie-José!!

dinsdag 11 juni 2013

Geniet ze!

Taizégebed vanmiddag in de 10 minuten stilte.

Voor Harry en de geliefden van Winny.
Dat verdriet moge overgaan in dankbaarheid....
Voor de zieken, vooral Sander, Walter en de zus van Fox.
Dat er genezing, rust en vrede moge komen....
Voor de reizigers, hen die onderweg zijn.
Dat ze veilig mogen aankomen....
Voor al mijn familievrienden en voor de wereld.
Dat we er iets moois van mogen maken....
Dat we mogen genieten.....

Hup zo ineens was er weer de zang,
"ubi caritas et amor, deus ibi est"
waar zorg en liefde is daar is God.

Zang als bidden.
Bidden helpt.
Bidden sterkt.

Hulp vragen is goed.
We zijn er om elkaar te helpen.
Het hoeft niet alleen, het mag samen.

Dat we er iets moois van maken én genieten.
Het 11e gebod: gij zult genieten!
















Zo kwam hier ter sprake:
wie niet kan genieten is niet te genieten...

donderdag 6 juni 2013

innerlijke rust en balans

We volgen dit jaar de boeddhistische scheurkalender.
Voor donderdag 6 juni:
"Elke dag geeft ons tal van redenen om te glimlachen."

Vanmiddag weer naar Taizé.
Gasten Willeke en Wil waren er.
Xander Mol mee voor het eerst.
Hij zat naast de broeder met het keybord.

Na afloop zegt ie:
als we God en Christus vervangen
door innerlijke rust en balans
zijn we bij de Boeddhisten.
Die sfeer is er met de meditatie
en de gezangen in de herhaling.

Mooi dat zo te horen
na net onder de klokken te zijn doorgelopen.





















Innerlijke rust en balans....
Die opmerking bracht een glimlach...

woensdag 5 juni 2013

Dona nobis pacem

Vanmiddag riep Taizé.
Ik viel binnen in de eerste zangzin...
Mon âme se repose en paix sur Dieu seul...
Alleluia, alleluia, alleluia....
Evangelie:
"God heeft de Heilige Geest rijkelijk over ons uitgegoten.
Door zijn genade krijgen wij deel aan het eeuwig leven."
En dan de stilte, ramen open, zon overgoten dag en stil....
De vogels fluiten nog even en zelfs die zijn stil, zo stil....
Mijn bede voor de zielerust van Winny.
Voor de zielerust en vrede van hen die ze hier laat.
Mijn bede voor de zieke die geopereerd wordt vandaag.
Voor de reizigers, dat ze veilig mogen arriveren.
Voor de gezondheid van familie, vrienden en de wereld...

Dan zang nr 99 Les Béatudes, de zaligsprekingen.
Zalig de eenvoudigen van geest, zij die huilen, zij die dienen,
de waardheid zoekers, zij die vergeven, de vredelievenden,
de vervolgden, de lijdenden, hen is het rijk Gods....

Geef ons vrede, dona nobis pacem....
Ik zing de viering uit, als laatste nog alleen, zachtjes:
dona nobis pacem tot de laatste kaarsjes zijn gedoofd,
dona nobis pacem, geef ons vrede, dona nobis pacem....


dinsdag 4 juni 2013

Winny Stad de hemelpoort door

Bericht gister van Harry Wesseling:
Winny is vanochtend om 10 uur vredig en rustig ingeslapen.

Haar blog van 12 mei gaf al een afscheidsgroet.
Lieve mensen, het is mijn tijd......

De kaart voor de uitvaart heeft een schitterende tekst
van Winny zelf:
JAMMER DAT IK DOOD BEN,
IK VOND HET LEVEN FANTASTISCH !

Winny een stoere sterke mooie vrouw.
Vol energie, humor en vrolijkheid.
50 jaar power, levenlust, liefde.

Dan komt de kanker.
Ze strijdt met haar blog en haar hoop .
Met haar Harry tot het niet meer wil.

Winny, een wereldvrouw.
Winny, dank voor je leven en je liefde hier.




















Harry en familie, sterkte!

maandag 3 juni 2013

Om los te laten is liefde nodig

De slagzin van huis uit mee gekregen:
als je het niet kunt krijgen zoals je het wilt,
moet je het willen zoals je het krijgt.

Klinkt zo vanzelfsprekend simpel en
zo ernstig lastig als dat willen vast zit in hoofd én hart.
Als leven en samen leven echt anders gaat dan ik wil...

Na het ontsteken vd kaarsjes op de engelen
met de goede wensen voor geliefden, zieken, friends,
kijk ik op Boeddhistisch dagkalender voor vandaag:
"Ooit moeten we allen sterven, maar in vrede
en harmonie is dat prettiger te doen."
Als dat zou mogen....

Dan langs de angel- en pandoracards en tref ik









Misery, triest huilend binnen en buiten zon en blauw!!
En Release, de schoolbus gaat met de kids, Loslaten!
Aiai, onthechten, alles laten varen, afstand nemen, los laten?

Dan herinner ik me pakkende tekst via abdij Zundert,
die ik vorige week bij het zoeken naar oud CV vond:

OM LOS TE KUNNEN LATEN IS LIEFDE NODIG

"Loslaten" betekent niet dat het niet meer uitmaakt,
het betekent dat ik het voor niemand anders kan doen.

"Loslaten" betekent niet dat ik 'm smeer,
het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.

"Loslaten" is machteloosheid toegeven,
hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in de hand heb.
"Loslaten" is niet proberen een ander te veranderen of de schuld te geven,
het is jezelf zo goed mogelijk maken.

"Loslaten" is niet zorgen voor, maar geven om.
"Loslaten" is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.

"Loslaten" is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn.
"Loslaten" is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar anderen het mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.

"Loslaten" is niet anderen tegen zichzelf beschermen,
het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen zien.
"Loslaten" is niet ontkennen maar accepteren.

"Loslaten" is niet treiteren, schelden of ruzie maken,
maar juist zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die verbeteren.
"Loslaten" is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen
zoals die komt en er mezelf gelukkig mee prijzen.
."Loslaten" is niet anderen bekritiseren of reguleren
 maar proberen te worden wat ik droom te zijn.
"Loslaten" is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien, leren en leven voor de toekomst.

"Loslaten" is minder vrezen en meer beminnen.

zondag 2 juni 2013

genadig



Bij Hannamaria komt de kat aan met roodstaart,
hij is nog warm maar kansloos, kort paradijsleven.

Hier zijn mussen en zwaluwen uitgevlogen.
Zitten wel zwaluwen met een 2e nest ergens in de stal.
Vandaag scheerde een zwaluw vlak boven kat Sluipje,
die ineen ook, zoals de gast Wil had gezien.
De roodstaarten bij de achtervoordeur zijn moeilijk te zien.
Toch ineens jawel 5 stuks en naar de poep te zien gaat het snel nu
hoewel alles zowat een maand later is dan vorig jaar.
De kersen hadden we al gegeten, de roodstaarten waren al uit.












Jong grut, een leven voor zich.
Voor ons ouderen komt het einde geregeld voorbij.
De dood wordt een reisgezel, laat zich zien, steeds meer.
Het einde van de reis hier op deze aarde is komt eens.
Ook al blijft je ziel ergens in voort en doorgaan....












Zo zag ik vandaag Dominique.
Was 1,5 jaar terug ten dode opgeschreven.
Stond, zat vanmorgen om 6 uur met haar spullen in Malay
op de puces, de vlooienmarkt, lachend met haar Tibetaanse pup.
Morgen heeft ze weer haar 2wekelijkse chemo....
Het einde kan blij, langdurig en genadig zijn....