vrijdag 30 september 2011

samen op weg

Bericht uit Le Journal, de vrijdageditie.


De zeer eerbiedwaardige president Jaseung bezocht Taizé.
Hoofd vd grootste Koreaanse orde vd Boeddhisten.
Hoofd van 7000 monniken en 6000 monialen.
Heeft geassisteerd in de middagviering van 29 september.

De volgende interreligieuze ontmoeting is in Assisië.
Daarbij frère Alois en de eerbiedwaardige Jaseung.

Een hoopvolle ontwikkeling naar een universeel soefisme...
Op weg naar een wereld van harmonie, liefde, schoonheid, vrede...

smullen


Worden we wakker met nevelen in het dal die langzaam opklaren.
Het riviertje de Guye maakt dat we in de wolken wakker worden.

Nazomer, het blijft blauw, warm, rijk aan fruit.
Noten vallen overal rondom, grote emmer rijpe vijgen gister.
De rijkdom van het platteland, extra keukenkunst te toveren...
Heerlijk gister gesmuld vd gratin et tarte courges/pompoen.
Was een grand cadeau gister van monsieur Gateau !

Taizémuziek op, brandende kaarsjes bij de engelen.
Engelen die geregeld tevoorschijn komen in de luchten.


Het weekendgevoel is er al en het weekend moet nog beginnen...
Tekst uit wijsheidskalender vandaag heeft ook iets met smullen.
Van de Chinees/Amerikaanse schrijver/uitvinder Lin Yutang:
"Ons leven ligt niet in de schoot van de goden,
maar in die van onze koks."
Allez, vive la belle vie !
Vive les cuisiniers!

donderdag 29 september 2011

pompoentaart van monsieur Gateau de l'Auberge

Zondagavond telefoon. Onder Studio Sport. Wie dat nu?
Madame Gateau van l'Auberge de Saint Clément-sur-Guye.
Of ik donderdag, jeudi pompoentaart kom ophalen.
Nou graag, komen we meteen maaltijden. Hoeft niet zegt ze.


Jawel, daar wil ik elke week wel een keer gaan eten.
Het uitzicht is prachtig en het is echt Bourgondisch eten.
Ruime porties, dagverse groenten, autenthiek, hartelijk.

29C vanmiddag, strak blauw, dus buiten maaltijden.
Vooraf, entrée, een terrine de poisson, alles fait maison.
Hoofdgerecht ragout kalfsvlees en gestoofd lamsvlees.
Dan fromage fort en kwark, toe crème brulée en vijgentaart.

De verrassing, 2 taarten.
Een pompoentaart sucré en een gratin salé.

Op naar le patron, monsieur Gateau.
Die zegt wat het geheim vd kok is. Voici, zie hier.
Eerst de pompoen in stukken snijden, 15 min koken.
Door de zeef zodat het vocht zoveel mogelijk eruit is.
Crème erbij, suiker, 3 eieren voor 1 taart.
3 soeplepels semoules fins, fijn graan.
Alles mengen over de bodem vd taart.
Eventueel nog wat vanille, sinasappel of caramel erdoor.
25 minuten in de oven et voilà, pompoentaart.

De truc vd gratin is als een aardappelgratin.
Met kruiden thijm, peper, muskaat en zout!
Hij vond dit wat bewerkelijker dan de pompoentaart.
Graag wil hij er een samen maken met ons in zijn keuken...

Wordt smullen het weekend hier.
Geert van Chateau Burnand is al onderweg.
Pompoengratin én pompoentaart snoepen na het boulen...

woensdag 28 september 2011

gestuurd

25 uur verder, voelt een avontuur verder.
Wat in een dag gebeuren kan, terwijl je zelf denkt te sturen...

Achter de tractoren naar Chalon, rustig, geen haast.
Van Chalon met een hele grote boog, wegomlegging, naar Louhans.
Siteseeing in de Bresse, veel stallen en vele witte kippen.
Op bezoek bij Tjeerd en Ria, altijd hartelijk en feestelijk.
Vandaar door naar.... de garage in Vincelles... haalde hij net.
Geen stuurbekractiging, zelfs bijna geen stuur, iets gebroken.
Duurt minstens 3 dagen eer de voiture gerepareerd wordt...
Jaren terug kreeg ik daar een vervangende auto mee, nu niks.
Wat nou... hulptroepen gebeld, en ja, Pierre kwam van Préty.

Op het chateau buiten gegeten met Elizabeth en Pierre de kok.
Elizabeth, Zwitserduitse, uit de buurt, die veel talen spreekt.
Duits, frans, engels, door elkaar, zoals Fee nederlands spaans.
De pauwen kwamen voor hun maal, een hele familie peacocks.
Duister en hup 3 heren vliegen 15 meter hoog de boom in.
Moeders met kleintjes blijven op de balustrade voor de nacht.
En gedanst... op het terras buiten, Beatles, Elvis...

Het hart uitgestort over harmonie, liefde en schoonheid.
Dan is Liefde de grootste motor, de warmste inspirator.
Liefde, bron van leven, zuiverste energie om door te geven.
Dat kreeg ik zondag mee vd buurvrouw op de sessie over Reiki.
Liefde, motor voor harmonie, vrede, voor schoonheid, kunst...

Het kasteelbed gaf één heerlijke lange vredige nacht.
Het ontbijt stond al klaar, yoghurt, ei, verse koek...
Rondje rondom het chateau, waar de tuinman al vroeg bezig was.
Pracht van een park in het hart van Préty, net achter Tournus.
Vandaar met de BMW turbo naar Sailly, oef Pierre de coureur...
Een fraaie stop in Lys het kunstenaarsdorp achter Cormatin.
Weer thuis, waar 3 katten buiten wachten voor hún ontbijt.

Tja, dit had ik gister niet kunnen verzinnen.
Denk je zelf te sturen edoch in het avontuur werd ik gestuurd...

dinsdag 27 september 2011

de Kerkstraat 37

Hannamaria die 10 km verderop woont belt.
Ze had het weekend gasten die ene Joep van Gorp kennen.
Uit de Kerskstraat en vd tennisclub in Goirle.
De familie van Oirschot, broers van Jan, mijn tennismaat.

Die Kerkstraat 37 was de mooiste tijd van mijn jeugd.
Ook al ging pa wel geregeld te keer tegen onwaarachtigheid.
Hij werkte meestal hard, was zorgzaam, lief, plagend, vrolijk.
En al was ons moeder verdiept in haar literatuur en het paard.
Ze runde wel het huishouden en toverde heerlijk eten op tafel.
Het was de plek vd zoete inval, een gaan en komen, echt thuis!
Pa en ma waren er voor ons en wie bij ons op bezoek kwamen.
Het huis vd gastvrijheid, daar zijn wij in opgegroeid.

Nu 40 jaar later na die Kerkstraat, we zijn ouder geworden.
Rijk aan ervaringen, belevenissen, avonturen én kinderen....
Als ik ergens trots op ben dan is het op hen en hun moeders!
Sara, Janneke, Sjoerd, Fee, Ko, Veronika, Adrie en ...Geurt!

Elke dag opnieuw zoek en kijk ik naar de opdracht vd dag.
Dan helpen de ochtendteksten als het niet vanzelf te binnen valt.
Er is nog zoveel te doen... geef me even een zetje...

Alles wat geschiedt heeft zijn zin, zonder twijfel.
De opdracht is om het te zien, te snappen en te plaatsen of laten.

Wat moet dat moet, da's nu wat brengen en halen bij Carrefour.
Op naar Chalon met de herontdekte Stef Bos, 3 discs 20 jaar later!

maandag 26 september 2011

katholiek, universeel soefist

Doopsel, vormsel, plechtige communie, biecht, huwelijk.
Sacramenten uit de katholieke kerk, die ik meemaakte.
Het heilig oliesel en het priesterschap, die niet.
De Rooms-katholieke kerk die je als jongeling, misdienaar onderging.
Rituelen, gebeden, geboden, oefeningen, waarheden, engelen.
Een scala van hoe het hoort. Daar hadden we de Catechismus voor.

Midden 60-er jaren kantelt het instituut heilige kerk bij ons thuis.
Ik zie die kapelaan Flik tegen ons moeder vertellen in de woonkamer dat er wel een 5e kindje moest komen. Hij zat onderuitgezakt, blozend hoofd, overvol lijf, glaasje jenever voor zich, dikke sigaar in de mond. Is dit priestelijke waardigheid?
Ik zie onze pa nog op een zondagmorgen onder het scheren tekeer gaan tegen die Roomse geestelijken. Het was vooral het celibaat dat het moest ontgelden. Achterlijk vond hij dat, als verplichting, niet meer van deze tijd. Onecht, onheus, hypocriet.

Zo kwam er een einde aan de feestelijke maaltijden in de woonkamer.
Ons moeder had de tafel gedekt als wij terugkwamen vd zondagsmis.
Wij mochten kiezen tussen kookt of bakken, een gekookt of gebakken ei bij de maaltijd, met als toetje een bolus of brioche.

We gingen als kinderen op onze zoektocht.
Via Zen en debatteren kwam ik uit op katholiek.
Dat komt uit het Grieks en betekent over de gehele wereld.
Rooms, mooi niet, wel katholiek, voor de hele wereld goed doen!

Mid 70-er jaren kwam ik via via op het Soefisme.
Het beste meenemen van alle godsdienst, aldus voelde ik me soefist.
Dat riep je niet rond, want dat klinkt nogal hoog uit de boom.
Nu hebben we Wikipedia en is alles in no time helder verwoord.
Zo blijk ik me universeel soefist te mogen noemen.

Universeel soefisme.
De boodschap van harmonie, liefde en schoonheid.
Niet beperkt tot 1 religie, maar alle religies omvattend.
Tijdens erediensten kaarsen voor hindoes, boedhisten, zoroastristen, joden, christenen, islamieten en één voor allen die het licht vd waarheid in de duisternis van menselijke onwetendheid hoog houden.
Universeel soefisme.
Geen nieuwe religie, geen nieuwe dogma's.
Wel oproep voor eenheid tussen alle mensen.
Wel met respect voor ieders religie en cultuur.

zondag 25 september 2011

Herman Mullink

Marleen is bij haar moeder met haar 3 zussen en broer in Nijmegen.
Om te gedenken dat man, vader, opa Mullink ging hemelen vandaag.
25 september 2009 's morgens vroeg was het goed, hij mocht gaan.
Tevoren bij de morfine had hij gevraagd: duurt het nog lang?

Herman Mullink, een man van humor en zorg voor de anderen.
5 kinderen, 8 kleinkinderen, inmiddels 9, een rijk leven.
Een man van rechtvaardigheid, met principes van eerlijkheid.
Na strijd in het werk, wel waardering: een lintje vd queen!


Voor mij was hij als schoonvader vrolijk en geestig.
Met Marleen grapte hij over mij als de voddenman.
Bij samenkomsten geïnteresseerd in la Bourgogne.
Hoewel hij wist er nooit meer te komen...

Op afstand ben ik in gedachten en gebeden bij de familie.
Nu hier op Ange Gardien en straks in Taizé, meezingen....
Ademen in stilte, beste wensen vragen voor de families...
Genade, gezondheid, plezier, geluk met hulp vd engelen...

zaterdag 24 september 2011

weesgegroetje

Vannacht vele keren wakker. Zoals de afgelopen nachten. Onrustige slaap. Wenteling vh seizoen. Wat staat ons nu weer te wachten?
Eerdere nachten geprobeerd met het Onze Vader mezelf in slaap te bidden. Zoals bisschop Muskens dat deed, in meerdere talen. Nederlands, Latijn, Engels en Frans.
Vannacht weesgegroetjes gepreveld. En jawel, het hielp!
Daarmee kwamen vele beweeglijke dromen met beelden uit het verleden en onderbewuste. Een verkwikkende nacht!

Vroeger baden we elke dag Onze Vader's en weesgegroetjes.
Het was een gevoel van vertrouwen, zo gezegend de dag in.
Laatst met de processie hier ook "je vous salue Marie..."

Wees gegroet Maria,
vol van genade,
de Heer is met u;
gij zijt de gezegende onder de vrouwen,
en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot.
heilige Maria, Moeder van God,
bid voor ons zondaars,
nu en in het uur van onze dood. Amen.

Dit weesgegroet kan in alle talen gebeden worden.
De mooiste versie vind ik het Latijn, het Ave Maria.
Dit is zo vaak zo buitengewoon mooi bezongen.
Zoals door Andrea Bocelli op ons moeders uitvaart.

De laatste onroerende Ave Maria werd hier in Sailly gezongen.
Op de veranda door Xan en Wil, hij bas, zij altsopraan.
Zij zingen al ruim 30 jaar de Ave Maria's samen.
Nu in Romaanse kerkjes, waar de Bourgogne rijk aan is.
Ze krijgen dan verzoeken om het opnieuw te zingen.
Zo zongen zij voor ons hier 's avonds voor het avondmaal.
Indrukwekkend, het gaf ons een traan in de ogen...

vrijdag 23 september 2011

fruitoogst

Fruitoogst vd afgelopen dagen. Foto uit zonnig Sailly.

Zien we nog niet de 7 potten vijgenjam die Marleen vanmorgen maakte vanmorgen en de kweeperenjam van gister.
En coings, kweeperen volop aan de bomen...
Tientallen pompoentjes op het land en in de bomen...
De vijgenstruik vol met honderden groene vijgen...
Walnoten overal te rapen in de Bourgogne nu...
Overvloed....

En yes, Sjoerd en Gerline hebben hun huis in Utrecht!!

toegevallen

Herfst 2011. Aanvang vandaag.
Katrien 33. Proficiat!

Gisteravond lang gebould. Totdat de zon al even onder was. Gegeten op de veranda. Pompoensoep en boeuf bourguignon. Met 5. Verhalen over toeval. Wat ons toe valt. Wat er aan ondenkbaars gebeurt in onze levens.
Ontmoeting van 2 broers met kids in Miami, terwijl ze niet weten van elkaar dat ze in Amerika zijn. Ontmoeting met de achterbuurvrouw in Zuid-Afrika. Ontmoeting met de overbuurvrouw in Brazilië.
Zo mijn verhaal. De vraag aan de drukke wethouder van financiën Bert Meulman net voor de vakantie in juli 1992 om een afspraak voor het WIG (WerkgelegenheidsInstituut 't Gooi). Kon net gemaakt worden: na de vakantie.
Een week later was ik in Praag en stond daar in Forum naast de minister van economische zaken van Nederland, Andriessen, te wachten op onze dames. Die hadden wat werk in de toiletten, het was een uitvoering vd Laterna Magica, ODYSSEUS!
De volgende dag kom ik uit de toiletten vd camping van Karl Pinkas in Praag 5, waar mn oude Constructam 2 jaar eerder mocht blijven staan. Wie kom ik daar tegen? De minister van economische zaken en financiën van Hilversum! Bert Meulman met zijn lieve vrouw Anneke. Zodoende mochten we nader kennismaken, genieten van Berts kennis, zoals vd stad Praag. En plannen smeden voor meer werkgelegenheid in Hilversum. En een jaar later plannen voor de meest geslaagde kringlooponderneming Het GOED.
Het plan vd Stichting Kringloopbedrijven met de raad van commissarissen kwam uit de hoge hoed van Bert Meulman.
Dankzij deze ontmoeting zit ik in dit paradis de Bourgogne.

Zo valt er zoveel aan ons toe. Onverklaarbaar. Gegund. Het staat in de sterren geschreven... Dat we elkaar ontmoeten. Dat we samen optrekken. Dat we elkaar als het moet laten gaan...
Dat we er het beste van moge maken... !

Dat die sateliet van 600 ton vanavond inderdaad in de zee mag vallen, immers 70% vd aardoppervlakte is zee...
Dat de herfst weer een nieuw warmterecord mag brengen...
Dat Sjoerd & Gerline vandaag hun huizendeal rondmaken...

woensdag 21 september 2011

Ko groter, PC en TV beter


Deze prachtige prent van Ko in de brandweerwagen kwam op Prinsjesdag hier aan. Van de trotse moeder Sara. Weer een maat groter dan in de bus van Ton, zie hiernaast.

Alleen liet het scherm het ineens na 5 jaar vlekkeloos trouwe dienst afweten. Op Prinsjesdag. Naar Jimmy in Saint Gengoux-le-National. Die zag het meteen: "foutu", die is verloren. Nog even wat proberen met stekkertjes. Niets. Allez, zei Jimmy, à Carrefour. Daar paar uur rond gesjouwd.
En jawel, nieuw scherm, stuk moderner en groter. Meteen erbij nieuwe laptop, die oude is 8 jaar oud en gaat nog langzamer dan een escargot, een slak. En een promotion om niet te versmaden, bij een abonnement van één jaar op Canalsat voor 1 euro een HD TV erbij van 81cm. Kreeg parabool en decoder zo mee. Maandag al komt monteur van Canalsat om de parabool te bevestigen.
Dan hebben we straks in de gîte en in de bieb vh huis BVN, het Beste van Vlaanderen en Nederland. Er staat in onze publicaties dat er voor de gasten een TV is. Hoewel de meesten daar niet naar talen. Toch, zoals vorige jaar bij de wereldkampioenschappen voetbal en bij tennisfinales Wimbledon en de Tour de France wordt er wel eens gekeken...

Zo voorkomen we problemen zoals 2 weken terug in een nabijgelegen gîte waar gasten gehuurd hadden met TV. Die wilden elke dag nieuws volgen. Deed de TV het niet. Aiai. Dat willen we hier niet!

maandag 19 september 2011

de mazzel ende goesting

Het hele jaar al geef ik in mijn brieven aan familie en goede vrienden mee in het slot: de mazzel ende goesting. Daar wordt dan geregeld bijgeschreven dat dit het motto vh jaar is, van 2011.

Het gaat om dat we dat we geluk mogen hebben in de dingen die we doen, dat het ons gegund is wat we willen, dat er genade aan ons verleend wordt. Hoeft niet groots en imposant te zijn, mag wel. Als het maar iets bijdraagt aan ons geluk. Dat. Mazzel.
En als het tegen zit dat we dan toch zin houden in wat we ondernemen. Dat we ons niet uit het veld laten slaan. Dat we het enthousiasme erin houden om voort te doen. Goesting, een echt Vlaams woord, mooi gezongen door Raymond van het Groenewoud.

Awel, voor zover nog niet aan iedereen is toegewenst bij dezen voor 2011 en verder in dit aards bestaan: de mazzel ende goesting!

zondag 18 september 2011

nieuwe ogen, beter horen, zingen

"De werkelijke ontdekkingsreis bestaat niet uit het zoeken naar nieuwe landschappen maar uit het bezit van nieuwe ogen." Marcel Proust, Frans schrijver, 1871 - 1922 schreef dit. Staat in de jaarkalender van Oosterse wijsheid. Houdt me bezig op de reis naar wijs.

Zoveel is geprogrammeerd. Mijn slogan "vrij van... om vrij te zijn tot..." krijgt zo extra sensitieve dimensie. De zintuigen kunnen er toe bijdragen om vrij te zijn van de gewoonte en om elke keer opnieuw het hier en nu te beleven.

Zo zet ik tegenwoordig alleen een bril op als het moet. Autorijden, TV, scherp zien, hoewel we daar ook een verrekijker voor hebben. De zonnebril op sterkte staat wel graag op, tegen de zon! Zonder bril is meer dan zien, het is het voelen vd hele situatie.
Zo lukt sjoelen en boulen meestal beter zonder dan met bril!

Vanmorgen de viering van Taizé, de zondagsmis, de enige dienst met consecratie. Zoals elke dag met communie-uitreiking. Lange rijen bij de broeders. Er stond een jongen met een mandje brood. Daarheen. Het brood net zo geproefd als anders de hostie. Onder de tong. Het voelde zeldzaam lekker. Toch nog langzaam gekauwd. Alsof het het eerste stukje brood was na een week vasten! Allerheerlijkst!
De idee, elke dag het eerste stukje brood als een hostie ervaren...

Dacht daar aan Elia. Die wachtte op God. Hij hoorde een krachtige windvlaag, toen voelde hij een aardbeving, daarna was er vuur maar... geen God. Dan het gefluister van een zachte bries en daar sprak God tot Elia...
Nieuwe ogen en nieuwe oren...

Op het einde weer mee uitgezongen. De broeders waren al uit de kerk. Het orgel net geëindigd. De voorzangster nam het over.
De ogen dicht gedaan. Goed geluisterd naar de voorzang.
Er vol in meegegaan, vooral bij het voorlaatste lied, het enige Nederlandse lied. "Iedere nacht verlang ik naar U , o God, ik hunker naar u met heel mijn ziel."
Rillingen,een genade om vol mee te mogen zingen...

zaterdag 17 september 2011

Pieke en Hans

Daar stonden ze ineens, dinsdagmiddag. Pieke en Hans. Blije zin. Volop zon. Onderweg hadden we al de sms doorgekregen: hebben jullie geoefend met boulen? Jawel, we kregen een kampioenstel voor de petanque.
Elke dag hebben we wedstrijden gespeeld. Elke keer was er een stel het eerst bij de 13. En we hebben veel gelachen.
Gister was het keukenmorgen voor Pieke en Hans. Chutneys op het program vd overvloed aan vijgen, appels én pompoenen. En dat smaakt heerlijk.

Elke avond kwamen na het avondmaal de kaarten op tafel. Pieke en Hans spelen allebei al jaren bij een bridgeclub. Wij zijn vd boerenbridge. Op de wintersport. En nu in het naseizoen dus hier thuis.
Deze keer de mooiste variant gespeeld. Degene die mag uitkomen maakt troef, de kaarten nog ongezien. Ieder 13 kaarten, met 4en gespeeld (met 3en ieder 17 kaarten en dan heb je meteen de laatste vd 52 als troefkaart). De deler mag het niet kloppend maken. Dwz als er door 3 spelers 11 slagen geboden zijn dan mag de deler geen 2 zeggen. Het mooiste is 1 of 3 te zeggen dan... Kunst is om het spel zo te spelen met elkaar dat er slechts 1 persoon ingaat per spel. "One down is good bridge!"
Als het gebodene wordt gehaald krijg de speler 10 punten plus 1 punt voor elke gehaalde slag. De speler die het niet heeft gehaald krijgt voor elke teveel of te weinig gehaalde slag 1 punt aftrek.

Zojuist Pieke en Hans uitgezwaaid.
We kijken al weer uit naar onze volgende speelkameraden...

woensdag 14 september 2011

Sjoerd en Gerline

Op 25 juni 2003 studeerde Sjoerd, Jetse Sigiward van Gorp af van het VWO. Dat gaf een feestelijke diploma-uitreiking. Nadien volgde bij Sjoerds moeder thuis in Eersel het feest met de vrienden. Aangezien die van buiten kwamen en iemand de Bob moest zijn, was ik dat. 's Nachts om 2 uur was iedereen afgezet thuis. En Sjoerd begon tegen me aan te praten in het busje voor de deur van zijn moederlijk huis. Hij zou het zeker allemaal heel anders gaan doen dan zijn vader. Zeker wat betreft de vrouwen.

Hij zou overigens ook zo'n beetje de moeilijkste studie die hij kon vinden gaan doen, want hij wilde uitvinder worden. Het werd moleculaire wetenschappen in Wageningen.
Daar heb ik hem opgezocht net na de introductiedagen, nog voor dat de studie echt aanving. Op de weg van zijn tijdelijke studentenonderkomen naar de markt heb ik welgeteld 11 keer (!) heel vrolijk meisjes naar hem horen roepen "hallo Sjoerd", "hoi Sjoerd", hé Sjoerd, alles goed" enzovoort. Ook kwamen er in het eerste jaar wel 4 vriendinnen voorbij...
Allez, toen na de volgende introductie kwam Gerline, Gerritje Cornelia van de Glind in beeld. En jawel na een half jaar was het aan. En stevig, want het eerste jubileum van 5 jaar zit er al weer anderhalf jaar op!
Na ruim één jaar te hebben samengewoond zijn ze deze weken op zoek naar hun eerste koophuis in Utrecht... Ze hebben allebei sinds een 4tal maanden een promotiebaan en zijn dus qua werk voor de komende 4 jaar onder de pannen. Nu nog het huis...
Nu werkt Sjoerd in zijn promotiebaan in Utrecht aan het verbeteren vd MRI-scan voor wat betreft het beter kunnen stellen van diagnoses. En Gerline in Leiden aan het vinden van de cellen die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van huidkanker."

maandag 12 september 2011

fouten

Vanmorgen wakker met de zin op TV:
"je leert meer van je fouten dan van wat je niet gedaan hebt."

Vandaag naar het consulaat in Lyon om het paspport met 5 jaar te verlengen. Moeilijk om het bussie te parkeren, want het is 1.95 cm hoog en de parkeergargaes rondom Place Bellecour zijn 1.80 -1.90 cm. Na een uurtje een plek gevonden langs de markt aan de Saône.
Lekker Thais gegeten. Lyon is een bijzonder fraaie stad. Het lijkt een insdusriestad met blokkendozen van woningen als je passeert. In het centrum is het groots, vrolijk, ruimtelijk, levendig...

Thuis op de veranda. Evaluatie vd zomer. Vandaag sinds 4 maanden weer een dagje met 2. We hebben ruim 200 mensen ontvangen. Ook een aantal voor één nacht. Was niet de bedoeling. Fout volgens onze afspraken. Maar toch, leuk en leerzaam...

zondag 11 september 2011

vergeven

Evangelie vandaag in Taizé. Petrus vraagt aan Jezus: hoe vaak kan mijn broer tegen me zondigen en moet ik hem vergeven? Kan ik gaan tot 7 keer? Jezus zegt: niet 7 maar 77 keer ! Deze tekst komt eerst in het Frans, dan Engels, dan Duits. Dat wordt in de Nederlandse vertaling zelfs: 70 x 70 maal vergeven!

Gisteravond de film Airplane 93 gezien. 2 vliegtuigen gingen in de Twin Towers en 1 in het Pentagon. Dit vliegtuig moest in Washington het Capitool crashen. De passagiers verhinderen dat en storten als helden neer.
In die film zie je dat de kapers tot Allah bidden en de passagiers tot God. Wreed om te zien hoe in de naam van Allah (elders ook in die van God) gemoord en vernietigd wordt.

Afschuwelijk, ongelooflijk om te zien hoe de Hel bestaat voor de mensen in die Twin Towers, in die vliegtuigen. Gruwelijk voor de families, vrienden en omstanders van die wrede rampen...
Je moet wel een groot hart hebben om dat vergeven op te brengen als je geliefde is omgekomen in deze akties van 9/11. Dan kan het zelfs na 70 x 70 moeilijk zijn om dat te kunnen doen.

In de kerk van Taizé werd frère Roger op 16 augustus 2005 neergestoken in de avondviering. De volgende dag werd er al gebeden voor de verwarde Roemeense vrouw van 36 die dat gedaan had. In de uitvaartviering werd zelfs voor het Roemeense volk gebeden!

Vergeven is een grote kracht, een genade. Het zuivert, laat haat en wrok gaan. Het kan vrede brengen. En verzoening in deze soms onverdraagzame wereld... May the angels help us!














Vandaag, 9/11 op de puces vele engeltjes gevonden...

vrijdag 9 september 2011

waar gaat het om

Gisteravond naar Taizé. Veel drukte vooraf. Geklap in een gesloten ruimte in de kerk, gelach, rumoerige jongelui, een opgewekte sfeer.

Zingen! Opnieuw heerlijk, halleluja...halleluja....
De hele meute weer in het gareel en fijne samenzang.
Heel de nacht verlang ik naar u o God, ik hunker naar u met heel mijn ziel... het enige Nederlandse lied dat geregeld gezongen wordt...

De stilte, indrukwekkend stil met zo'n 1000 mensen.
Dan gaat door mijn hoofd WAAR GAAT HET OM?
Ademen... langzaam in en langzaam uit... vanuit het midden...
Gedachten loslaten... voorbij laten komen...
Goed doen.... je beste best doen...
Weg van het kwade... de vrede zoeken...
Loslaten... niet denken... ademen...
Hulp vragen als het niet wil...
Helpen als we over hebben...
Dragen... verdragen...
Beschermen....
Compassie...
Lief zijn...
Aardig...
Hier...
Nu...

donderdag 8 september 2011

L'Auberge de St Clément

Deze week gasten in de gîte die voor zichzelf zorgen. Dus kunnen wij gezellig er op uit naar de restaurants voor de menu's du jour. Werkbezoeken om te zien wat er voor snufjes uit de Bourgondische keukens komen, aha.

Een toprestaurant is l'Auberge in Saint Clément-sur-Guye. Boven op de heuvels bij Joncy met weids uitzicht. Prachtige plek om buiten te eten naast de Romaanse kerk uit 950. Toen we daar dit jaar voor het eerst binnen aten viel ons oog op een collage met bekende foto's, van ons in Sailly. Ziehier met madame Gateau erbij.
Deze keer hadden we een 7tal pompoenen meegenomen uit de tuin van overvloed hier. Om te bedanken voor het heerlijke pompoentaartrecept vd vorige keer.
We werden op onze beurt heel hartelijk bedankt door monsieur et madame GATEAU (gateau betekent gebakje, lekkernij!). Als hij weer pompoentaart maakt zou hij bellen, kunnen we een taartje halen!

Het was weer heerlijk. Voorgerecht, pasteitje met korstdeeg gevuld met ham. Hoofdgerecht kwartel voor de een, vis voor de andere twee, in mooie sauzen met wilde rijst gepresenteerd. Fromage blanc en kaasplateu als 3e gang. Alles besprenkeld met 25cl (2 glazen rode wijn pp). Crème brulée als dessert. Met koffie toe, normal et allongè, aangelengd, niet zo sterk. Wel, dat alles voor € 12,50 pp.
l'Auberge de Saint Clement-sur-Guye (71460), tel 0385 962197, een aanrader. Ouvert du Mercredi au Dimanche soir.
Menu du jour woensdag tm vrijdag.

woensdag 7 september 2011

Rinus van Gastel

Addi Buijs hier op bezoek. Zonder Rinus. Die is gaan hemelen op 12 mei. Zijn ziel voelt nog hier aanwezig. Zoals we samen naar de bomen keken. De appels rooiden op in elkaar gehaakte ladders. Bespraken wat voor boom dat moest zijn.
We hadden het over het goede werk van de Longo Mai (www.longomai.nl) waar Rinus elk jaar ging helpen met de druivenoogst. Addi ging dan in de buurt naar de abdij van Sénanque. Op de terugreis had Rinus de bestelling biowijn meegenomen. Feest.

Rinus een mooie man met wangen als rode appels. Boerenzoon, wereldverbeteraar, tuinder, een groot goed mens. Met Addi 3 kinderen en 4 kleinkinderen. Een goed besteed leven dat veel heeft gegeven. Hij wordt gemist hier nu en is er toch!
Wij blijven appels rooien en rapen en gedenken...

Dan, o droefenis, komt de kaart binnen van moeder van Ham.
Op de eerste zonnige dag na een natte zomer is ze ingeslapen in haar eigen huisje. Naar haar Harry die haar voorging naar de hemel. Ik herinner me hen als een warm bad in Bladel. Ouders die meeleefden met hun kinderen. Altijd hartelijk en aandacht voor wie binnen kwam. Een feestelijk thuis.
Dorien, Frank, Jop en Machteld, mijn condoleances en Sterkte...

dinsdag 6 september 2011

is geholpen

Gistermorgen ging Sluipje de kat naar de véterinaire, de dierendokter in Joncy. Hij liet zich makkelijk in het kooitje doen. We hebben hem geadopteerd en er lopen al te veel katten hier rond, dus wordt hij geholpen.

De veearts heel vriendelijk. Blijkt met Vlaamse getrouwd. Jammer dat hij niet wist dat een Nederlandse zouden komen. Anders had hij zijn vrouw meegenomen. Had die met Marleen kunnen praten.
De dokters denkt dat Sluipje zo'n 8 maanden is. Hij mag na 6 uren worden opgehaald.

Helemaal groggy komt Sluipje hier aan in 't mandje. Hij moet eerst paar uren bijkomen. Wordt boven in de stal met pucesbuit gezet. Struikelt uit het mandje. Schiet schichtig weg. Horen nog wel kabaal. Is iets omgeduveld. Maar van gisternamiddag 4 uur tot vanmorgen 8 uur geen Sluipje. Oeioei als dat maar goed gaat, och arme kat...
Dan de deur opengezet. En jawel, ineens zit ie beneden. Volop aan de brokjes. Dan al snorrend bij de melk.
Koko komt voorbij, snuffelt even, alles goed. Kika blaast zoals gewoonlijk, maar geen uithaal. Dat gaat dus ook. Sluipje, nu zonder balletjes, snort... Is geholpen en hij gaat sluipend en snorrend voort...

maandag 5 september 2011

gewoon doen

Vanmorgen om 8 uur 33C in de zon op de veranda. Begin van een feestelijke maandag. Consulaat gebeld voor een nieuw paspoort. Al weer 5 jaar geleden dat ik daar was. Franse gasten voor volgend jaar te woord gestaan, willen 3 weken in de gîte. Naar vakanties gekeken. Tenslotte is Toussaint, Allerheligen, de seizoensafsluiting....

Dan komen de nieuwe gasten in de gîte met de mededeling dat de douche het daar niet goed doet. Ze hadden dan maar in bad gedoucht maar dat spat nogal. Tjesus, vroeger zou ik daar van geschrokken zijn. Naar de plombier, loodgieter op zoek zijn gegaan. Maar daar al zo vaak bientôt, spoedig, of plus tard, later, te horen gekregen en niets gezien dat ik het zelf ben gaan doen. En wat blijkt, het is vaak simpel. Gewoon beginnen, gewoon doen.
Zoals aan het begin vh seizoen die paar goten die al 7 jaren overlopen. Gewoon loshalen, voorzichtig, niks breken. Schoonmaken, doorspuiten en weer in elkaar zetten. Zo ook nu, goed kijken, jawel de knop voor de koud-warm-wisseling is gebroken. Eeen nieuwe kraan gevonden door Marleen. Losdraaien met de waterpomptang, nieuwe leertjes erin en klaar, in 10 minuten.
Daarna met Addi op de bank praten over het leven en de dood. Ze komt nu voor de eerste keer zonder Rinus, die na 1,5 jaar ziekte op 12 mei is gaan hemelen.
Rinus heeft me de weg gewezen hier in de boomgaard. Hoe de bomen konden worden aangepakt, waar te snoeien en waar te kappen. Rinus leerde me een appeltaart maken. Dat heb ik meteen gedaan toen ik van zijn heengaan hoorde, een appeltaart met tranen. Toch had hij vrede en ging met 72 jaar... En zij gaat voort... Wij gedenken hem.
En wij kijken verder naar wat er gebeurt met de abdijen en andere halteplaatsen op de reis naar wijs. En wat er verder in dit leven te koop en van belang is...

Direct allen tesamen een boulepartijtje.
Vanavond een spiritueel klingeltje en een Bourgondische maaltijd.
De zon schijnt volop. Het roept ons om te gaan spelen. Ça va bien ici!

donderdag 1 september 2011

pompoenen

Pompoenen gedijen hier in Sailly allerbest. Afgelopen najaar en dit voorjaar alle zaden bewaard vd geslachte pompoenen. Een deel gebruikt om zo te eten na verhit te hebben op de kachel of in de pan. Is goed voor de prostaat. Volgens Maarten 't Hart.
In het voorjaar de zaden geplant in bakken en in de volle grond. Dat gaf een resultaat van een 700 pompoenplantjes. De helft ongeveer in de eigen tuin uitgezet. De rest verdeeld onder familie, buren, vrienden, de mensen vd biokraam in St. Gengoux-le-National en wie verder voorbij kwam.
Hier een apart veldje gemaakt met een vlechtmat, zodat ze omhoog kunnen groeien. Tip van een Nederlandse gast die een zorgboerderij in de Achterhoek exploiteert en zoiets had. Verder her en der in de tuin. Ziet vrolijk uit.
Gisteren hier pompoensoep gegeten met 18 personen.
De pompoen al als groenten gegeten, heerlijk gezoet door Ietje.
De pompoenbloem meermalen gegeten als amuse met Rochefortkaas danwel met een kers.
Vandaag in l'Auberge in St. Clement pompoentaart gegeten, mmm!
Zo heerlijk veel mogelijkheden met pompoen.
Vandaag weer geoogst wat er rijp was. Elke dag een feest om door de tuin te gaan en te plukken wat de natuur weer heeft gegeven...