zaterdag 16 juli 2011

4 levensseizoenen

Gister kwam er een vrolijke Vlaamse dame met haar dochter hier aan. Op reis van Zuid naar Noord met een tussenstop Taizé. Al rap aan de praat over het leven en de dood. Dan word ik geschat op toch zeker 70 plus. Dat scherpt de geest.

Inderdaad, de laatste kwart is nagenoeg aangebroken.
Het begint zo blij het leven als baby vertroeteld, peuter op weg naar school, de kleuter op school, het lagere en middelbare schoolkind op naar leerprestaties, amoureuze kennismakingen, sportieve ondernemingen, de lente vh leven.
Dan de leerschool vd leven, universiteit, werk, het meest wonderbaarlijke op deze aarde kinderen, zorg, nog meer werk, de "volwassen" belevenissen, de zomer vh leven.
Dan de grote krachten aan de slag, het echte werk, het toppunt vh kunnen, zo rond het 45e levensjaar, nog een laatste job of voort met dit werk en vervolgens langzaam afbouwen, kleinkinderen zien komen, de herfst vh leven.
Dan komen de pijnklachten, het wordt een hele handleiding, gebruiksaanwijzing om voort te gaan. We gaan als senioren nog meer letten op eet- en drinkgedrag, meer bewegen, de dagen zien te lengen. Elke dag ja een genade. Hopelijk tot de laatste ademtocht veel Licht, in de winter van ons leven.

Het gaat in blokkken van 20 jaar. Voor sommigen 25 jaar. Of sommigen krijgen een extra seizoen van 20 jaar. Er sneuvelen er immers zovelen voortijdig. Dus zijn er ook die de 100 jaar in goede gesteldheid weten te bereiken. De hele sterken tot ook voor hen de engel des doods komt en ons meeneemt, de wereld vd zielen in...

Voor nu, pluk de dag en maak er iets mooi van!